Witaj portalowy druhu Jacku
Tak, tak było, jak piszesz, było... Dziś już cisza zalega, coraz mniej komentujących, czasem jeszcze ktoś przyklaśnie mimochodem lub skrytykuje, słusznie, niesłusznie - nie nam osądzać, jak piszesz.
Ważne jest to, że zanika na PP, pomoc merytoryczna, krytyka konstruktywna, właściwa ocena artykułu, wnosząca coś istotnego do twórczości autora. Ja napisałem dlatego "Dla PP". Coraz bardziej nasz portal przypomina przechowalnię, zapasowy dysk na utwory, ginie idea, przyświecająca twórcom założycielom tego portalu. Szkoda! Rozumiem Twój wiersz i zgadzam się, rozumiejąc, że nie powinniśmy być poszczególnymi, małymi "kółkami wzajemnej adoracji", a przykładów takich, trochę jest.
Twoją "wypowiedż" traktuję, jako potrzebną i mam nadzieję, że dotrze do sumienia innych, współużytkowników/twórców PP i zrozumieją ironię. Czas pokaże.
Pozdrawiam serdecznie
Zbyszek
P.S.
Oczywiście nikt nie ma obowiązku pomagać, komentować ale w takim razie na ch... ten portal, niech każdy założy bloga!

Zbigniewie,
dziękuję za wyczerpujący komentarz. Masz rację - taki dziś czas, że mało tu tych, od których można się uczyć i jeszcze mniej piszących, co na naukę mają ochotę. Twoja nadzieja na to, że "dwukółki" wzajemnej adoracji wezmą sobie przesłanie tego tekstu do serca jest płonna. Najważniejsze dobre samopoczucie. Wystarczy jeden czytelnik, przyjaciel serdeczny, by wzbić się do nieba. Może to i dobrze, gdy pomocna dłoń wyciąga z dołka i daje kopa do działania. Wszystkie chwyty dozwolone, by zapobiec depresji.

Apisie,
Twój komentarz bardzo podoba mi się. Nie ma co więcej dodawać.
Równie szczerze pozdrawiam
JL

Trafione w dziesiątkę.