Aniut..

za późno
za wcześnie
spotykają się zawsze w pół drogi
z ta samą ręką w kieszeni
później gubią z oczu drogowskazy
a przecież szukali miłości
schowanej dłoni

odwracając się
jest już za późno
być może zbyt wcześnie

Pozdrawiam.

Aniat
Tak, jak piszesz - rozmieniamy nasze szczęście na drobne. Gonimy za pieniądzem, a praca, niczym klapki na oczach, zasłania nam, prawdziwy cel istnienia. I tak spotykamy się w pół drogi, między jedną lub drugą zmianą, wciąż na rozstajach, wpół życia. Aż ból bezsilności i braku miłości, która umiera i w końcu umarła, jest nie do zniesienia. Zgięci, także w pół - odchodzimy, za póżno oglądając się za siebie, za póżno odczytując wskazówki/drogowskazy. Na wpółmartwi.
Bywa też, że odchodzimy za wcześnie, nie dając szansy miłości na "reaktywację", poddajemy się bez walki - na wpół głupi.
Pozdrawiam serdecznie
Zbyś

Ok, każdy inaczej to widzi. Mi się moja wersja podoba... po porostu. nawet jak jest niezgrabna. Miłego dnia.