W pamięci nasz obłok, chmurka się układa,

pierzynkowo-ciepła i tylko raz w życiu,

gdy złapana szeptem - zlękniony przypadek,

bojaźń, że uciekniesz, utrzymany w dłoniach.

zaciskam je mocniej, staram się wśród nocnej,

w ciszy dźwięczą słowa, mówione do ciebie,

narodzoną miłość, Boże pobłogosław,

nas w ten czas nie pomiń, prośba o dzień jeszcze,

w każdą chwilę, w kwartał, w rok, a może dłużej,

księżycowa kwadra, znów do nas przemawia,

chociaż dziś wybrzmiewa, trochę jakby ciszej,

baśń się dalej toczy, swym codziennym rytmem.

grudzień 2021