Piszę wiersz

piszę bo mogę ale nie muszę

Przesłać wiadomość ukrytą

W świadomości gdzieś tam

gdzie nikt nie dotrze

zamykam kilka powiek

pod nimi świat lepszy

nieprawdziwy utopijny inny

Pełny obraz nieznany

lecz ktoś powie że nie można

tak żyć że jesteś niemodny

zwykły szeregowy

Zastanawiam się czy to prawda

Dzwonię do szwagra

mówi że nie ma czasu a piąta na zegarku

również kłamie więc się rozłączamy

dostałem odpowiedź za głupie pytanie

Myślę o rodzinie wychowywaniu

Dalej zanurzam się odpływam

W otchłani skrzyżowań spostrzeżeń

Wszystko układa się

nie po mojej stronie nie mogę ogarnąć

gonitwy słów za kilka groszy

Idę spać spokojnie

ranem ruszę w  swoim kierunku

mimo nieprawdziwych informacji

Napiszę list do premiera

wyśle kilka fotografii

Bóg wysłuchał mnie

lecz każe iść dalej

z krzyżem na plecach

na granicy niewyraźnie

Przejaśnia się widzę dobrze

Nikt jednak nie zapyta się

dlaczego

warto żyć spokojnie w tym bagnie