1. Kiedy jabłek jest w bród w listopadzie,

a na krzewach rozkwita wciąż kwiat,

gdy zielenią zachłyśnie nas grudzień,

wtedy wolnym zostanie nasz świat.

Wędrowałem przez wzgórza doliny,

po policzkach łzy smutku wciąż mkną,

choć odległe wolności godziny,

rzeki nadal jeszcze wolne są.

 2. Wznoszę toast za męską dojrzałość,

chłopców, którzy ruszyli po śmierć,

by się oprzeć niewoli kajdanom,

skoro praw swych nie mogli już mieć.

Dziś brakuje cię tutaj w szeregu,

aby płomień pokazał swą moc,

już stopniały twe ślady na śniegu,

rzeki nadal jeszcze wolne są.

 3. Słodkie życie wciąż posmak ma słony,

za to wino łagodny ma smak,

i choć róża jest piękna umiera,

ukojenie przyniesie jej wiatr.

Młode lata zbyt szybko przeminą,

kiedy smutek przesłoni ci wzrok,

bez nadziei marzenia też zginą,

rzeki nadal jeszcze wolne są.

Only Our Rivers Run Free

Sł. i muz. Michael McConnell

When apples still grow in November,

When blossoms still grow from each tree,

When leaves are still green in December,

It's then that our land will be free.

I've wandered her hills and her valleys,

And still through my sorrow I see,

A land that has never known freedom,

And only our rivers run free.

I drink to the death of her manhood

Those men who'd rather have died

Than to live in the cold chains of bondage

To bring back their rights were denied.

Oh, where are you now that we need you,

What burns where the flame used to be

Are you gone like the snow of last winter

And only our rivers run free

How sweet is life, but we're crying

How mellow the wine, but we're dry.

How fragrant the rose, but it's dying

How gentle the wind, but it sighs.

What good is in youth when it's aging?

What good is in eyes that can't see?

Whem there's sorrow in sunshine and flowers

And only our rivers run free.