Brak tchu, siniaki na ciele
dotyk twardej podłogi
I ta cisza w bezosobowej przestrzeni

Skoki dopaminy, skoki w dół
Pocałunek z końcem
Demony w mojej głowie stworzeni

Moja definicja życia,
tego co ulotne
Tego co mi brakuję
Za czym tęsknię i co gonię

Mój koniec
Bo się poddaję
Już nie dam rady
A to co dostałem to roztrwonię

Krew już tryska
Ciało poćwiartowane
Wróg aplauzujący: gnij!!!

Ale to nie koniec
Da się to odwrócić
Jeszcze nie wszystko stracone

Zmartwychwstania potrzebuję!!!
Nowego życia!!! Dajcie mi to?!
Całe ubranie spocone

Oczy otwierają się
Same
Myśli napływają
Same
Sam się jednak nie podniosę
Kroki nie są niezależne
Nie zrobią się
Same

Nie jestem euforyczny, potrzebuję altruizmu
Ludzi potrzebuję!!!
Ludzi tych wspaniałych
I tych okrutnych

Emocji mi brakuję, przeżyć
Doświadczeń i tego czego nie wiem
Nie dostatek mi tego doskwiera

Potrzebuję pójść na odwyk
Od samego siebie
Od tego co wiem
I od tego co widzę

Męki pragnę i cierpienia
Krzyku i łez
Nocy nie przespanych
Poranków szybko rozpoczętych

Bezsilność wyciąga rapier
Planuję przemeblować moje ciało
Umiejscawiając go tuż koło aorty
I dobrze,bo jestem z tych okrutnych

Zepsuty i porzucony
Nieprzydatny
Wydany przez judasza, zdradzony przez Brutusa
Konający z głodu
I pragnienia
Faramuszka