na początku to działo się na lewym pasie

z prędkością światła które we wnętrzu obrączki

na płaskiej powierzchni wpisuje się sercem

napędem wąskobiodrówki i filologa laureata

listków figowych bobkowych

ziela z krateru miednicy galwanicznej

nie zatrzymali nas przydrożni sprzedawcy

runa leśnego lady nowalijki łonowej

ani rozkraczony tabor oszustów

wielkich budowniczych w stylu romskim

przed Przewłoką mijaliśmy pielgrzymkę

która nie widziała zgubionego

zatyłka burt załadowczych

rozpaczliwie machającej

i natychmiast polubionej wozaczki

bez bata przy duszy

i tak po niecałej godzinie wróciliśmy do początku świata

z tutejszymi obrażonymi nieśmiertelnie na odjezdne

że jeszcze mogliby nas doładować miodem masłem

oskubanym piejokiem tym co wyrosło nie do przejedzenia

przez nich samych i wypicia bez towarzystwa

z tamowaną wilgocią łez na popitkę

tam gdzie czas i dopowiadane życie

ślimaczyło się z miłości jak bałamutka

tam musiała być najwcześniejsza cywilizacja