Tulę twoją twarz drobną i nieocenioną
z trawy niecodziennej, wybranieckiej, dymu
ściernisk i liści babki, lancetowatej, ostrobramskiej. 
Zwycięstwa  swoje sprzedaje pod arkadami;  
wiązanki kwiatów polskich, po ile łaska
 
mały bukiecik polny. Dalej kawalerze
za urodę twojej ukochanej. Patrzy bolesna
- nie mojrze  powinniśmy, a jej paść do kolan
głodne, chude wilki w baranich skórach
które z krwi pierwszej powstały do drugiej
i ostatniej, ściskając kurczowo zęby przy porodzie.
 
Patrzcie, tacy my jak i oni, a przecież chłopaki
na schwał; Z ustawki  na ustawkę mocniej całować
i gryźć, przyjmując na krzywy ryj los gołodupny
a skoro się już ustawiłeś, to siedź i ssij kciuk
albo jak zając po murawie kicaj. Tu wydziergał cię
ojciec, tam wyskrobała matka
 
i mnie wtedy także nikt nie znał i o zdanie nie pytał
a szkoda, bo wszystko to przecież w imię świętej obrazy
i obrazu, co życiu brata marnotrawnego raz jeden zwraca.