Nie znam inspiracji, pewnie wówczas mogłabym dobrze wiersz z interpretować.
Widzę w wierszu tęsknotę, wiarę, z nadzieją na odkupienie win, a jednocześnie
ubolewanie nad tym, iż pewnych słów nie da się cofnąć, że "mleko się wylało".
Pozdrawiam, jak zwykle z ukłonem dla warsztatu poetyckiego i Autorki

- tu ja mądrzejszy(wcześniej dwa przeciwstawne komentarze):

contra, więc jak jest?

- można kaleczyć umieszczane teksty w szybkich przeczytaniach, wypowiedziach i niby (w zasadzie) błyskotliwie tylko, że płytko (Przyszyc), sory Wolna, jest wcześniej odesłanie do genezy:

- bo to wiersz o tytule "Bezsilność 4" - czwarta odsłona pewnej myśli, kolejne uprecyzowanie, też i ktok w rozmowę Mistrza (nauczyciela) z zadającą pytania, ten fragment cyklu znów przewagę otrzymuje Nadzieja, że świat się poukłada.

PS:
nie jest łatwo oceniać cykl

- w sposób nieoczywisty