Dawno już dostałam od ciebie wiadomość
lecz teraz dopiero dobiegam dat z myślą dlaczego
była skierowana do mnie, gdy multum innych
kreślonych zdobną czcionką, dąsa się o brak uwagi.
 
Czy ktoś żywy postawi na niej krzyżyk, a może
wpisze verte – nie odwracaj się ode mnie
a przypomnę sobie wszystkie wyliczanki. Wiem
- muszę trzymać zamknięte oczy, póki nie poczuję
 
smagnięcia pokrzyw na nadgarstkach, a jednak
widzę siebie - stoję i czytam, a ty obejmujesz mnie
razem z głową, przeczesujesz włosy jak trzciny
szukając dziobu czajki. Popatrz, tuż za uchem
 
ukrył się ibis i żaby grzechoczą śpiącemu w koszyku
dziecku, woda burzy się i opada wrząc w sinym
uścisku fal, kiedy rozpraszasz się między znakami.
Pokój zalany światłem i łóżko, które ciągle przybiera
kiedy siedząc na nim, obierasz pomarańczę na jutro.