Z marzeń i ze zdziwień dziecka,
jak z za małych ubranek.
Ze słodkiej naiwności
o dobroci i mikołaju
wchodzącym przez komin,
aby ją nagrodzić,
nawet, jeśli broda
na wpół odklejona,
a buty podobne do tych,
które nosi twój ojciec.

Z nadziei, że wszystkie stworzenia
znajdą własne źródło,
schronienie w sklepieniach ramion,
oazę spokoju -
w niezniszczonych fasadach radości,
niepodeptanych przez chciwość
i żądzę władzy.

Z wiary, że słońce nie gaśnie -
wyrastając codziennie,
od nowa, w każdym z nas.
Wystarczy, że pozwolisz
ogrzać się jego ciepłem.

Nawet, jeśli za zakrętem
czeka brzydka nieznajoma,
pogoń ją do wszystkich diabłów
i łap słońce za ogon!