Codziennie rozmieniasz się na drobne,

chętnie przylepiasz uśmiech do twarzy.

Gesty czynisz zgodne z konwenansem -

stojąc w szeregu,  na tle wydarzeń.

Czy ty musisz kurczowo się trzymać

reguł, które nie zawsze są ładne -

wręcz kanciaste, kulawe i kręte,

poskręcane z półprawd zbyt niezdarnie?

I co z tego, że wszyscy w szeregu

i co z tego, że stracisz profity.

Pomyśl, zanim dopłyniesz do brzegu -

czy jedyną wartością zaszczyty?

Lśnić chcesz blaskiem wśród innych, lecz jakim,

obojętna jest dla ciebie cena?

Tak bezduszny i twardy jak granit,

czy się wciśniesz w ucho igielne?