1 Bóg tworząc Adama, stworzył też niewiastę,

Podobną mu w prawach, sile i wyborze.

Istotę posiadającą swoje ścieżki własne.

Rzekła - Będę równa Adamowi, Boże !

5 Ulepił ich z ziemi, dał im część Swego Ducha,

Dał na własność dzieła stworzone przed nimi.

Podkreślał jednak, że ich dusza jest krucha.

Że drzewa wiedzy nie można im ruszać.

9 Dał na imię jej Lilith, od kwiatów w Edenie.

Cerę delikatną lecz niczym płótno blade.

Miała jednak ona buntownicze spojrzenie;

Nigdy, jak Adam nie prosiła o poradę.

13 Bóg widział ich sprzeczki, widział jej siłę.

Istocie, przecież musi być równa istota.

Jedno i drugie takim samym duchem żyje;

Duchem, co kształtuje go szczerość i cnota.

17 Lilith nie potrafiła Adamowi służyć,

Nie umiała też słuchać nakazów boskich.

Pewnego dnia, widząc jak Azazel wróży,

Zrozumiała, że wybór jest w istocie prosty.

21 Bóg widział, że to złe było, widział zgorszenie.

Nakazał Lilith skruchę, nakazał jej pokorę.

Ona jednak wybrała wieczne potępienie;

Rzekła - Nie ciemności, a posłuszeństwa się boję

25 Samael stał z boku planując te zamiary.

Widział w Lilith godny i ukryty potencjał,

Pokazał jej magię, pokazał też jej czary,

Zobaczył w pięknej Lilith swojego sprzymierzeńca.

29 Bóg stworzył ich na swój obraz, na swoje oblicze,

Dał we władanie wszystko co stworzył przed nimi.

Postawił ich ponad, postawił ich na szczycie ;

Lecz szczęścia tym pierwszej kobiecie nie uczynił.

33 Samael zrozumiał kobiece ambicje,

Zrozumiał czego pragnie niewieście serce.

Bóg zaś skazał Lilith z raju na banicję.

W Edenie stworzył na jej miejsce następcę.