Chociaż południe, czuję, że noc do końca nie wywietrzała z głowy.
Może to zresztą moja wina, nie otworzyłem na całą szerokość
księgi gości i nie odczytałem do końca imion demonów, znaczonych
ściegiem kurzych łapek. Skądinąd, widzisz, liczy się kwestia
 
przywiązania, sukub drżący w obliczu stworzenia, wyżęty
z zimnego światła, które pada na kolana dziewczyny.
W każdej chwili może wślizgnąć się między nie jak między kartki
książki, paski tkaniny, znacząc południk przechodzący
 
na wskroś jej ciała. Tak, kiedy tylko wskazówki się odchylą
zaczniemy odliczać godziny. Ciężkie, jeśli przyjąć dosłownie 
lecz w milczeniu zmieniają się w złocisty pył, ten sam
który w kącikach jej ust zarasta pajęczą dziedziną, gdy czerwone
 
znamię znaczy wdowieństwo. Słomiany jest zapach głosu
który wydobywa nas z zalegających świat kłębów dymu
lecz czy docenisz ogień, kiedy z klisz wywoła kolejne Erynie?