Wiersz o nieprzespanej nocy

Nie byłbym sobą
gdybym wprost
nie opowiedział
tej krótkiej, zabawnej historii
i otóż:

bez wątpienia

było po północy
a więc 
nie miałem 
innego wyjścia 
zakradłem się
do mojego, własnego pokoju
skradłem, własne kapcie 
dokładnie tak
na chwilę przed 

anglicy na to mówią happening
- sam byłem tym faktem nieco zaskoczony
tym bardziej

niezręcznie zasiadłem
przed otwartym laptopem

rozejrzałem się

dookoła 
- są! całe pudełko 
ulubionych czekoladek
do tego puszka 
solonych orzeszków
podkradłem i to!
teraz delikatnie szeleszczę
kradzionymi papierkami
jakby tego było mało
podkradłem 
kilka swoich wierszy

oczywiście

na koniec

tego wszystkiego

zakradłem się i również
do łazienki
starą, kradzioną maszynką 
zdrapałem z twarzy
dwudniowy zarost i
nagle do mnie dotarło
przebiło się 
przez kruchą, białą ścianę
- ten charakterystyczny
motyw budzika w smartfonie 

the hammer of the gods

wróciłem do pokoju

słońce na dobre 
wgryzło się w żaluzje
pod oknem puste łóżko
jasiek, niedbale rzucony w kąt
niepokojąco rozważnie (nieodwracalnie)
bardziej okraść 
sam siebie nie mogłem.

                   Łódź, data nieznana.

                                      Pamięci Henry'ego Charles'a Bukowskiego.