Wiersz, który zacząłem pisać w czarny piątek zaraz po wyjeździe żony - dach64
Klasyfikacja wiekowa:
+18
Wiersz, który zacząłem pisać w czarny piątek zaraz po wyjeździe żony
Piątek
Tak sądzisz
- jestem młody, silny i
niezniszczalny.
wystarczy, że tak pomyślisz,
a już jesteś
stary,
zmęczony i.
o wiele szybciej od ciebie przepadną
garnitur i buty.
kupisz taki zestaw na ekstra imprezę, a po pół roku
okazuje się
stary,
kompletnie niemodny i
bezużyteczny.
kosmiczne teleskopy starzeją się
podobnie.
Hubble'a, dopiero co wszyscy zachwyceni
zdjęciami Mgławicy Kraba i
nie wiadomo kiedy
zamieniony na super
nowoczesny,
Jamesa Webba.
jak dzisiaj w radio najzwyklejszy piątek
bardzo sprytnie
przerobiony na black friday.
w łódzkiej galerii nabyłeś niezliczoną ilość
nikomu niepotrzebnych
przedmiotów.
wsiadasz do swojego
prawie nowego auta.
widzisz pod wycieraczką
przyklejoną do szyby
ulotkę,
reklamę
wczoraj otwartej, bezdotykowej myjni.
marudzisz pod nosem,
wysiadasz.
zgniatasz w dłoni
błyszczącą, kolorową kartę papieru,
rzucasz pod nogi.
wieczorem, zmęczony po całym dniu
zakładasz stare łapcie, siadasz wygodnie
na starej sofie, zasypiasz w połowie jakiegoś
nowego filmu.
Sobota
budzisz się.
zjadasz trzy jajka ugotowane na miękko,
grasz w szachy na chess.com, pijesz czystą
wódkę,
czytasz wiersze.
dzwonisz i odbierasz telefony i
pijesz czystą wódkę.
znowu zasypiasz
na starej sofie w połowie
jakiegoś nowego filmu.
dobrze, gdy przyśni się
pierwsza miłość w tej ulubionej,
niebieskiej
sukience,
z wplecioną
białą
wstążką.
Niedziela
na godzinę przed powrotem żony do domu
wygrzebujesz się z pościeli,
jak z brzucha matki.
idziesz do łazienki.
oglądasz się w lustrze
ze wszystkich możliwych stron.
stajesz na elektronicznej wadze,
wciągasz brzuch,
napinasz zwiotczałe mięśnie i
tak sobie myślisz
- 97 kilogramów. jaki duży i grzeczny chłopczyk
urodzony w niedzielę o pierwszej
po południu.
Łódź, 26. 11. 2021.
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
dach64 · dnia 24.02.2023 08:25 · Czytań: 144 · Średnia ocena: 3,33 · Komentarzy: 8
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Trochę jak dla mnie wersyfikacja niezbyt.
A temat znany od lat.
Przesyłam link
https://www.youtube.com/watch?v=I8NcELiIMHg
Pozdro.
A temat znany od lat.
Przesyłam link
https://www.youtube.com/watch?v=I8NcELiIMHg
Pozdro.
Jak dla mnie świetn, nietuzinkowy wiersz, choć dość smunty ten obraz współczesnego świata
i taki jakby groteskowy nieco.
Pozdrawiam chorą porą
i taki jakby groteskowy nieco.
Pozdrawiam chorą porą
Nihil novi.
Trochę brakuje równowagi między tymi dniami tygodnia. Pierwsza, piątkowa część za bardzo jednak rozgadana, i najmniej interesująca, najmniej odkrywcza. Takie sobie marudzenie, narzekanie na to, jaki jest świat. Nużąca wyliczanka.
Sobota i niedziela są już lepsze. Może dlatego, że krótsze!
Puenta na tym nudnawym tle wypada zaskakująco dobrze, gdy peel wraca do życia po swoim weekendzie leniwego niedźwiedzia. Podoba mi się to przymrużenie oka.
Pozdrawiam,
The Meanest Cat.
Trochę brakuje równowagi między tymi dniami tygodnia. Pierwsza, piątkowa część za bardzo jednak rozgadana, i najmniej interesująca, najmniej odkrywcza. Takie sobie marudzenie, narzekanie na to, jaki jest świat. Nużąca wyliczanka.
Sobota i niedziela są już lepsze. Może dlatego, że krótsze!
Puenta na tym nudnawym tle wypada zaskakująco dobrze, gdy peel wraca do życia po swoim weekendzie leniwego niedźwiedzia. Podoba mi się to przymrużenie oka.
Pozdrawiam,
The Meanest Cat.
Witaj, Pulsar.
Odnośnie wersyfikacji. O ile sam wiersz nie jest skodyfikowany przez, na ten przykład
- liczbę sylab w wersie
- Rymy
- Rytm, co przecież oznacza regularność
- i etc.
jedynym kodem zatem jest, powiedzmy to banalnie Licentia poetica, czyli swoboda poetycka.
Odnośnie natomiast
A temat znany od lat.
Tak sobie myślę, otóż: gdybym przed napisaniem każdego wiersza miał się zastanawiać -- czy temat już był i kiedy i jak był i dlaczego był -- najprawdopodobniej nigdy nie ośmieliłbym się uczynić mojej skromnej poezji. Dziękuję i pozdrawiam.
Witaj, wolnyduch.
Groteska rzecz jasna bierze się z estetyki. Natomiast sama estetyka, to już jest ocean naszych zmysłów --. Tak. Myślę, elementy groteski są dość mocno - czasem mniej - widoczne w moim pisaniu. Jest to i również pewien mój oręż, jak nie tylko - poprzez dystans. Dziękuję i pozdrawiam.
Witaj, The Meanest Cat.
Bardzo rzeczowy i - moim zdaniem słuszny komentarz. Gdybym miał sam uczynić komentarz do wiersza - wybrałbym się w podobnym kierunku. Oczywiście, prolog do Twojego komentarza w formie "Nihil novi", jak zwykle - i tutaj pod wierszem i wszędzie indziej najczęściej jest takim swojego rodzaju wrzodem na tyłku wielu erudytów. Dziękuję za rzeczowy komentarz i pozdrawiam.
Odnośnie wersyfikacji. O ile sam wiersz nie jest skodyfikowany przez, na ten przykład
- liczbę sylab w wersie
- Rymy
- Rytm, co przecież oznacza regularność
- i etc.
jedynym kodem zatem jest, powiedzmy to banalnie Licentia poetica, czyli swoboda poetycka.
Odnośnie natomiast
A temat znany od lat.
Tak sobie myślę, otóż: gdybym przed napisaniem każdego wiersza miał się zastanawiać -- czy temat już był i kiedy i jak był i dlaczego był -- najprawdopodobniej nigdy nie ośmieliłbym się uczynić mojej skromnej poezji. Dziękuję i pozdrawiam.
Witaj, wolnyduch.
Groteska rzecz jasna bierze się z estetyki. Natomiast sama estetyka, to już jest ocean naszych zmysłów --. Tak. Myślę, elementy groteski są dość mocno - czasem mniej - widoczne w moim pisaniu. Jest to i również pewien mój oręż, jak nie tylko - poprzez dystans. Dziękuję i pozdrawiam.
Witaj, The Meanest Cat.
Bardzo rzeczowy i - moim zdaniem słuszny komentarz. Gdybym miał sam uczynić komentarz do wiersza - wybrałbym się w podobnym kierunku. Oczywiście, prolog do Twojego komentarza w formie "Nihil novi", jak zwykle - i tutaj pod wierszem i wszędzie indziej najczęściej jest takim swojego rodzaju wrzodem na tyłku wielu erudytów. Dziękuję za rzeczowy komentarz i pozdrawiam.
Witaj, dach64.
Ja tam żadna erudytka.
Po prostu mam przekonanie, że jeśli się naprawdę dogłębnie wczytać, to tematy podejmowane w poezji są niezmienne, a repertuar wydaje się bardzo ograniczony. Nikt nie odkrywa Ameryki, że przemijamy, że nieodwzajemniona miłość boli, że tęsknimy za tymi, którzy już nie żyją, że wojna jest okropna, itd.
Stąd innym dyżurnym stwierdzeniem "krytyków" jest": "wszystko już było" "
Cały sęk w tym, żeby w tym, co oczywiste i co już było, znaleźć taki punkt zaczepienia (dla myśli), na jaki nikt inny nie wpadł. Przy pomocy słów, oczywiście, bo poezja jako praca z językiem może pełnić rolę metodologii (poznawania i porządkowania rzeczywistości).
Przecież granice języka są granicami świata, jak twierdzi Wittgenstein.
Jego spostrzeżenie towarzyszy mi od dawna.
Świat poetów może być bardzo ciekawy, jeśli te granice potrafimy wciąż poszerzać.
The Meanest Cat.
Ja tam żadna erudytka.
Po prostu mam przekonanie, że jeśli się naprawdę dogłębnie wczytać, to tematy podejmowane w poezji są niezmienne, a repertuar wydaje się bardzo ograniczony. Nikt nie odkrywa Ameryki, że przemijamy, że nieodwzajemniona miłość boli, że tęsknimy za tymi, którzy już nie żyją, że wojna jest okropna, itd.
Stąd innym dyżurnym stwierdzeniem "krytyków" jest": "wszystko już było" "
Cały sęk w tym, żeby w tym, co oczywiste i co już było, znaleźć taki punkt zaczepienia (dla myśli), na jaki nikt inny nie wpadł. Przy pomocy słów, oczywiście, bo poezja jako praca z językiem może pełnić rolę metodologii (poznawania i porządkowania rzeczywistości).
Przecież granice języka są granicami świata, jak twierdzi Wittgenstein.
Jego spostrzeżenie towarzyszy mi od dawna.
Świat poetów może być bardzo ciekawy, jeśli te granice potrafimy wciąż poszerzać.
The Meanest Cat.
Witaj, The Meanest Cat.
Gdzieś kiedyś wyczytałem, że to właśnie metaforę uznaje się za esencję poetyckości. Bo przecież jeżeli mówimy i myślimy o przekraczaniu granic -- w ogóle każdego pojedynczego słowa, że wreszcie pojęć i powstawaniu nowych poetyckich i nie tylko wartości. Przekraczanie granic, najlepiej, jeżeli odbywa się małymi krokami - tak, aby nie wywołać efektu rewolucji, co zawsze może doprowadzić do niechcianych i wątpliwych "korzyści". Metoda małych kroków jest zresztą prawie zawsze słuszna. Słuszna, bo wymagająca konsekwencji oraz trwałych i solidnych podstaw. Tak. Przełamywanie i przenikanie w głąb absolutu i docieranie do nowej jakości. Czasem jednak nie zabiegamy o żaden efekt. Po prostu w którymś momencie naszego życia sięgamy po pióro i pozbywamy się tej części siebie, która dojrzała i pragnie wybrzmieć. Różne są okoliczności, jak różne są oblicza naszej wiary w samego siebie, jak poezji, jak stanu umysłu, oczytania i etc. Zresztą, kto poecie zabroni pisać i tworzyć i obcować -- na swoje podobieństwo, z własnym wnętrzem oraz przestrzenią poetycką. Bo przecież to jest jedyna - moim zdaniem słuszna droga. Dziękuję za ciekawy komentarz i pozdrawiam.
Gdzieś kiedyś wyczytałem, że to właśnie metaforę uznaje się za esencję poetyckości. Bo przecież jeżeli mówimy i myślimy o przekraczaniu granic -- w ogóle każdego pojedynczego słowa, że wreszcie pojęć i powstawaniu nowych poetyckich i nie tylko wartości. Przekraczanie granic, najlepiej, jeżeli odbywa się małymi krokami - tak, aby nie wywołać efektu rewolucji, co zawsze może doprowadzić do niechcianych i wątpliwych "korzyści". Metoda małych kroków jest zresztą prawie zawsze słuszna. Słuszna, bo wymagająca konsekwencji oraz trwałych i solidnych podstaw. Tak. Przełamywanie i przenikanie w głąb absolutu i docieranie do nowej jakości. Czasem jednak nie zabiegamy o żaden efekt. Po prostu w którymś momencie naszego życia sięgamy po pióro i pozbywamy się tej części siebie, która dojrzała i pragnie wybrzmieć. Różne są okoliczności, jak różne są oblicza naszej wiary w samego siebie, jak poezji, jak stanu umysłu, oczytania i etc. Zresztą, kto poecie zabroni pisać i tworzyć i obcować -- na swoje podobieństwo, z własnym wnętrzem oraz przestrzenią poetycką. Bo przecież to jest jedyna - moim zdaniem słuszna droga. Dziękuję za ciekawy komentarz i pozdrawiam.
Jeden z moich dobrych znajomych (również poeta) powiedział mi kiedyś, że poezja to także tworzenie przestrzeni dla emocji, których nie możemy przeżywać w realu - z różnych powodów.
I chociaż ta przestrzeń jest wykreowana wyobraźnią i słowami, to emocje są prawdziwe.
To moment, w którym czujemy władzę nad swoim życiem, nie wiem nawet, czy czasami nie jedyny...
Myślę, że przywołujemy tu ważną właściwość liryki w ogóle (katharsis i takie tam...).
I teraz, mając te dwie składowe przed oczami - język i emocje - trzeba stworzyć wiersz, zachowując oczywiście jakąś równowagę.
I, o ile jeśli chodzi o emocje, repertuar mamy dość ograniczony (psychologia rozróżnia chyba 7 podstawowych), to językowo można zaszaleć.
Ok, kończę już to wymądrzanie się...
I chociaż ta przestrzeń jest wykreowana wyobraźnią i słowami, to emocje są prawdziwe.
To moment, w którym czujemy władzę nad swoim życiem, nie wiem nawet, czy czasami nie jedyny...
Myślę, że przywołujemy tu ważną właściwość liryki w ogóle (katharsis i takie tam...).
I teraz, mając te dwie składowe przed oczami - język i emocje - trzeba stworzyć wiersz, zachowując oczywiście jakąś równowagę.
I, o ile jeśli chodzi o emocje, repertuar mamy dość ograniczony (psychologia rozróżnia chyba 7 podstawowych), to językowo można zaszaleć.
Ok, kończę już to wymądrzanie się...
Witaj, The Meanest Cat.
Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak wielką przyjemność sprawia mi czytanie Twoich komentarzy. Niestety, moje życie to nieustająca droga i pokonywanie tysięcy kilometrów. Moj czas jest również bardzo ograniczony. Chciałbym odpisać obszernie - jest to możliwe najczęściej w weekend. Wtedy na ogół jestem w domu. Teraz piszę na smartfonie, a to jest prawdziwy karzeł i tutaj na stronie litery przede mną to karzełki, które nie pozwalają skupić uwagi na treści. Jak tylko pojawię się w domu odpiszę na Twoje bardzo ciekawe komentarze. Z pozdrowieniem i dziękuję.
Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak wielką przyjemność sprawia mi czytanie Twoich komentarzy. Niestety, moje życie to nieustająca droga i pokonywanie tysięcy kilometrów. Moj czas jest również bardzo ograniczony. Chciałbym odpisać obszernie - jest to możliwe najczęściej w weekend. Wtedy na ogół jestem w domu. Teraz piszę na smartfonie, a to jest prawdziwy karzeł i tutaj na stronie litery przede mną to karzełki, które nie pozwalają skupić uwagi na treści. Jak tylko pojawię się w domu odpiszę na Twoje bardzo ciekawe komentarze. Z pozdrowieniem i dziękuję.
Ostatnio dodane recenzje
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Wyrzuty sumienia Kanady - recenzja książki "27 śmierci Toby'ego Obeda" J. Gierak-Onoszko
- Quichotte - Salman Rushdie
- Portret świata uchwyconego w ruchu - "Bieguni" Olgi Tokarczuk
- Bar
- Laleczka Chucky
- Jeszcze wymyślę nazwę
- Tysiąc historii podobnych do jednej
- Dzisiaj nie będzie odcinka Kości Wielkich
- Sąd
- Pociąg odjedzie o czwartej nad ranem
- Moc słów
- Bez tchu
- A kiedy cię tracę
- Górna półka – dolna półka
- Zwierzęta na wsi, zwierzęta w lesie
- 50.000 w paszczu
- Miłość
- Mroki Renesansu
- Ona i On
- Żona i córka
- Muchomor, mniam mniam
- Lodówka
- Uwięziony w Serze - Spotkanie
- Piętnaście minut cz. 2
- Z bolesnej przeszłości
- Kolor
- Czekając na petenta
- Pośród ciemnego znalazłem się lasu
Proza: Dolna Półka
- Czas
- Klątwa
- Upalna niedziela
- Skądinąd. I zewsząd...
- Uwięziony w Serze - Spotkanie cz. II
- Czarny Adam, czarna Ewa
- Kim bym był gdyby nie On
- Żywica
- List do Ojca
- Krucjata dziewic Orleańskich
- Eden-za murem cz.2
- W POGONI ZA SPOKOJEM
- Eden - Za murem cz.1
- Przez okno
- Malkontent
- Transkrypcja głosowa
- Kartka z pamiętnika
- P-pedofil
- Almanach
- Jedzie pociąg z daleka
- Bez wzajemności
- Inochodziec
- U diabła na urodzinach
- głód
- Polowanie na motyla
- Wszystko w porządku
- W patchworkowym splocie
- Nocna zmiana
- Księga przejścia
- U zarania
- Przedwiośnie
- Bułat Okudżawa - Kruk
- Miłość w celibacie
- Dopóki bielą nie zakwitniesz
- Katedra poezji niedorzecznej
- Wiersz, który zacząłem pisać w czarny piątek zaraz po wyjeździe żony
- Barszcz ukraiński
- Ukraińska pieśń - Nie płacz już, mamo...
- Anna German - List do Szopena
- Wiersz o Czesiu
- Anna Achmatowa - Wieczorny pokój
- Motyw jest ważny
- Herezjarchamidło
- in the middle of nowhere
- Fragment kartki z nienapisanego pamiętnika
Poezja: Dolna Półka
- dobrzy ludzie nie umierają
- Dzieciństwo
- Nostalgia, wersja 3
- martwy ciąg
- Wiotką ciebie ujrzałem...
- Wielcy Znawcy (wersja poprawiona)
- Faza
- wybacz, że....
- Troll w maszynie
- Czekała na mnie w szafie
- Zgubna Atrakcyjność
- Serce wieloryba
- Zimne Twarze
- spacer miasto
- Pawłowi
- Klepsydra życia
- Wielka miłość Hachiko
- Pieśń Podróżnika
- Człowiek słoń
- Kwitnący
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 18/03/2023 09:43
- Ciekawy wiersz; już sam tytuł zachęca do przeczytania. Jest… »
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 16:48
- No to nie było tematu. Życzę szczęścia, we własnym świecie! »
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 15:39
- Witaj Bardzo mi się podoba! Ileż wspaniałych poetów i… »
- Aleks Rafalski
- 16/03/2023 15:44
- Marek Adam Grabowski, dziękuję. Im więcej wycinasz, tym… »
ShoutBox
- ApisTaur
- 18/03/2023 11:12
- Co się ludziska dziwicie brakiem komentarzy, przy dzisiejszym wtórnym analfabetyzmie. Jeśli poezja, to w raperskim stylu, jak proza, to lepiej w formie SMSowej, bo gubią wątki. Idiokracja w rozkwicie.
- zawsze
- 17/03/2023 21:18
- Cobro, u mnie raczej ani trochę, mam nadzieję, że u Ciebie lepiej :*
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 17:55
- No, troszkę! Także Cię pozdrawiam;-}
- mike17
- 17/03/2023 17:05
- Dobrze prawisz, Zbyszku, a swoją drogą, kopę lat Pozdro
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 16:51
- Czasami lepiej dać sobie spokój z komentami Michale, bo obrazisz Najwyższy Wymiar Prawdy
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 11:58
- Dziś, dla wielu, ta strona jest "zacofana". I rosną nam pokolenia "wszystkowiedzących" polityków, ministrów i dziennikarzy, wystarczy poczytać pierwszy lepszy artykółl w prasie, wiadomości itp.Tragedi
- Zbigniew Szczypek
- 17/03/2023 11:52
- Nie tylko prozy! Od dawna(moje "PP" na portalu jest marazm i ogólny zastój. Młodzi nie chcą czekać i "bawić się" w komentarze, uciekają do innych stron lub blogów. A starszym nie chce się powtarzać
- mike17
- 15/03/2023 19:33
- Dlaczego tak nędznie wygląda komentowanie prozy? Większość utworów spada z głównej z ilością komentarzy zero. Co jest z tymi, którzy niegdyś tworzyli ten portal?
- Dobra Cobra
- 15/03/2023 08:41
- Witaj zawsze! Jest pięknie?
- zawsze
- 14/03/2023 21:32
- Cobro Dobro! )))) Uszanowanko!
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
Wspierają nas
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2022
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt