Kruk

Gdy nad ziemią krąży kruk,

Znaczy – wojna jest tuż-tuż!

Gdy pozwolić mu na lot,

Gdy pozwolić mu na lot,

Znaczy – czas już iść na front.

By na wojnę nie szedł nikt,

Trzeba kruka zabić w mig,

Ale aby zabić go,

Ale aby zabić go,

Załadować trzeba broń.

Gdy gotowa będzie broń,

Wszyscy zechcą wziąć ją w dłoń,

Hukną strzelby, kula wnet,

Hukną strzelby, kula wnet

Cel odnajdzie, zada śmierć.

I nikogo jej nie żal,

Mknie, by trafić – taka gra,

Czy to obcy, czy to swój,

Czy to obcy, czy to swój,

Wszystko jedno jej, i już.

Trafić – to jest kuli cel,

Nikt i nic nie liczy się,

Nikt i nic nie liczy się,

A kruk krąży, krąży wciąż -

Zabić kruka nie ma kto.

Ворон

Если ворон в вышине,
Дело, стало быть, к войне!
Если дать ему кружить,
Если дать ему кружить,
Значит, всем на фронт иттить.

Чтобы не было войны,
Надо ворона убить.
Чтобы ворона убить,
Чтобы ворона убить,
Надо ружья зарядить.

А как станем заряжать,
Всем захочется стрелять.
Ну а как стрельба пойдёт,
Ну а как стрельба пойдёт,
Пуля дырочку найдёт.

Ей не жалко никого,
Ей попасть бы хоть в кого.
Хоть в чужого, хоть в свово,
Хоть в чужого, хоть в свово,
Во - и боле ничего.

Во - и боле ничего,
Во - и боле никого,
Во - и боле никого,
Кроме ворона того -
Стрельнуть некому в него…