Artyści leżą pokotem

pod sklepem, powaleni weną.

Normalna jatka.

Czasami któryś uniesie rękę,

gestem uciszy maluczkich.

Wybełkocze słowo, nakreśli obraz.

I zaśnie.

Byleby wytrzymać do wschodu,

motyle zerwą się do lotu.

Trzepot skrzydeł zburzy sen

oraz niepotrzebny spokój.

Artyści rozejdą się do domów

popełniać sztuki.

Samotny łowca jeszcze raz zapoluje.

Bezskutecznie,

siatkę nadkruszył ząb czasu,

ewentualnie mole.

Wszystko wróci do normy

czyli nuda i pustka.

Zupełnie nieudana kreacja.