Witaj, Berele. Tak, to bardzo słuszny komentarz z Twojej strony. Oczywiście,



jak najbardziej zgodne z naszą mową ojczystą. Należałoby sięgnąć korzeni - bez względu, czy dany zwrot brzmi logicznie i naturalnie bądź sztucznie. W każdym razie ja osobiście popełniam ten błąd na każdym kroku. I sam nie mam pojęcia dlaczego tak właśnie - z góry niepoprawnie - tak bardzo pasuje do mojej definicji wyobrażenia. Nawet przyjąłem za pewnik. Jednak poprawię - tak właśnie - sięgnąłem głębiej i doszedłem do wniosku - tak należy bez względu na wszystko. Odnośnie poezji, otóż: napisałem w słowie od autora - pomiędzy słowami zapewne daje się zauważyć - wiersz oscyluje wokół kiczu literackiego. Jak również, jak to rzekłaś - wokół ogniskowej piosenki. Co oczywiście nic nie znaczy, a jedynie sugeruje pewien rodzaj braku wartości(?!). W moim wierszu niejaka kiczowatość jest celowa - znaczy - zamierzona - co nie znaczy, że pozbawiona gustu. Kicz sam w sobie i poniekąd daje nam pewien rodzaj bezpieczeństwa - chroni przed nowym - nie zawsze właściwie rozumianym. Kicz jest zatem bezpiecznym orężem i narzędziem. Odnośnie

Nie możemy sugerować ludziom, jakie piosenki są fajne, albo wskazywać, jak bardzo coś nam leży na sercu. Wiersz jest egzaltowany



Zatem, jako autor wiersza robię swoją poezję i wspomniana przez Ciebie uniwersalność w ogóle nie jest dla mnie interesująca. Mało tego - wchodząc na drogę uniwersalności pozbawiam sam siebie przyjemności wynikającej z tworzenia poezji. Dalej to już tylko czytelnik decyduje, czy moja osobista góra Teide znajdzie swoje miejsce w jego osobistym oglądzie. Jednakże, jak najbardziej rozumiem Twoje uwagi i jestem bardzo wdzięczny, za rzetelne, krytyczne, jak również miłe słowo. Pozdrawiam i dziękuję.