Widzę gwiazdy,

piękne, lśniące.

Widzę morza, 

Wielkie, błyszczące.

Widzę lasy,

Mgliste, mroczne.

Widzę sady,

Bliskie, owocne.

To świat,

ogromny, wspaniały.

To świat,

Spokojny, dojrzały.

To świat,

Zwykły, ponury.

Gdzieś daleko leżę ja,

Na uwadze mam cały ten świat.

Dla jednego święte miejsce,

Dla drugiego cierpkie wejście.

Dziś pokażę tobie,

Co takiego ukrywa w sobie.

Pokój zażegnany,

Masakrycznie rozebrany,

Piękne miejsce w piekło zamienione,

Już w wielkiej przestrzeni mielone.

Dobry dzień się zmienia,

Noc spokojna się rozbiera,

Księżyc świeci w koło,

Ludziom tak nie wesoło.

Cierpią przez to cały czas,

Życie kończy się, oh tak.

Trzeba radzić sobie jakoś,

Gdy zażegna ciebie świat.

Gdzieś jeszcze mam ciebie,

Daleko, ale przy mnie,

Mimo to wiecznie pokoju nie ma,

Lecz to ty światem moim jesteś.