Wiersz "Bajka" rozpoczyna się od przyzwolenia na przerwanie innych czynności i poświęcenie czasu na napisanie bajki. Autor zwraca uwagę na swoje wewnętrzne światy, fascynacje, lęki oraz historie, które mogą być nie do końca prawdziwe, ale mają dla niego istotne znaczenie. Mimo że autor dostrzega pewne podobieństwo i związki między nimi, zdaje sobie sprawę, że może być trudno je zrozumieć dla innych.

Autor podkreśla, że ceni sobie zainteresowanie i aprobatę czytelnika. Szept oraz swoboda, jaką dajesz autorowi, sprawiają, że czuje się odprężony i wolny. Twoja obecność daje mu energię i wpływa na niego głęboko.

Następnie autor przedstawia oczekiwanie na moment, gdy alkohol zacznie działać, a dotyk i taniec wprowadzą go w stan euforii. Ta scena, którą opisuje, ma znamiona intensywności i niebezpieczeństwa.

W kolejnej części wiersza autor wskazuje, że dzisiaj zamierza przyjrzeć się strukturze róży. Opisuje, jak rozchyla delikatnie płatki, całuje ich wnętrze i przemierza językiem łodygę, dotykając kolców i odczuwając smak krwi. To symboliczne działanie może oznaczać otwarcie się na nowe doświadczenia i rozpoczęcie nowego rozdziału w niespełnionej jeszcze fantazji.

Całość wiersza "Bajka" wydaje się wyrażać potrzebę twórczego działania, eksploracji i otwarcia się na nieznane. Autor odwołuje się do fascynacji, lęków i pragnienia spełnienia w sferze fantazji. To zaproszenie do odkrywania nieznanych światów i rozpoczynania nowych rozdziałów w życiu.

Bardzo udany tekściuch.