Twoja laska - Ewa Witek
Poezja » Wiersze » Twoja laska
A A A

Twoja laska stoi oparta o puste krzesło 

na stole książka nieprzeczytana 

okulary 

długopis 

maść do smarowania nóg...

na komodzie zegar 

tyka odwieczną pieśń o przemijaniu 

w szafie sukienka 

jeszcze Tobą pachnie 

przy łóżku kapcie 

stare 

schodzone 

mówiłaś że wygodne 

że takich już nie będziesz...

nie będziesz już takich mieć...

anioł w czarnej sukni przyszedł nocą 

pocałował Twoje pomarszczone czoło 

wziął za rękę 

i przeprowadził na drugi brzeg rzeki życia 

chóry anielskie zaśpiewały 

Salve Regina Mater Misericordiae 

a Twoi patronowie Piotr i Paweł 

wzięli Cię w swoje objęcia...

nie zdążyłam powiedzieć Ci do widzenia 

dotknąć Twojej ciepłej dłoni 

spojrzeć w Twoje jasne oczy...

nie zdążyłam powiedzieć 

że kupiłam węgiel 

zapłaciłam rachunek za wodę 

nie zdążyłam...

komu teraz mówisz swoje wiersze 

opowiadasz o życiu 

pieczesz placek drożdżowy 

z kim idziesz na lody...

Twoja laska stoi oparta o puste krzesło 

 

 

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Ewa Witek · dnia 02.06.2023 06:08 · Czytań: 389 · Średnia ocena: 4,75 · Komentarzy: 5
Komentarze
d.urbanska dnia 03.06.2023 16:26 Ocena: Bardzo dobre
Nie rozumiem tych "półek", tyle chłamu na górnej, a taka perełka na dole?
Bardzo dobry, chwytający za serce wiersz.
Pozdrawiam.
mike17 dnia 03.06.2023 16:58 Ocena: Świetne!
Piękny, wzruszający wiersz, z gatunku takich, które się długo pamięta.
Jakże zwyczajnie i czule oddałaś przechodzenie "z jednego pokoju do drugiego".
Nie mówisz "żegnaj", ale "do zobaczenia kiedyś po tamtej stronie..."

Wśród lichoty, jaka zalega górną półkę, najczęściej bez żadnych komentarzy, ten wiersz uważam za świetny, bo dotyka czułych strun serca, mówi o tym, o czym kiedyś wszyscy usłyszymy- o odchodzeniu, o cierpieniu, jakie pozostaje żywym.
Ci, którzy są już "po drugiej stronie" spotykają Boga i cieszą się tym, że mogą spotkać tam tych, którzy odeszli przed nimi.
Bo czym jest życie ziemskie?
Chwilą w drodze do wieczności.

Wiersz dotknął mnie bardzo, więc daję mu najwyższą ocenę i dziękuję za niego.
valeria dnia 03.06.2023 21:47 Ocena: Świetne!
Ciekawe pisanie.
Zbigniew Szczypek dnia 04.06.2023 10:01 Ocena: Świetne!
Dzień dobry Ewo
Przepiękny wiersz, wspaniale nawiązujący do poprzednio przeze mnie komentowanego "Tam czerwień sięga", jakby był dalszą częścią, kontynuacją lub konsekwencją - braku promieni słońca, życia w ponurych blokowiskach, gdzie tylko wegetacja i powolne oczekiwanie na śmierć. Pięknie ujęta miłość i pustka po stracie, tak bliskiej nam dotąd osoby. Zupełnie nie przeszkadza mi, w przeciwieństwie do innych wierszy, innych autorów, rozwlekła forma wiersza. Uważam, że tu jest OK, takie stopniowanie myśli, uczuć, bólu. Bólu, który sam znowu niedawno przeżyłem, właściwie to jeszcze odczuwam, może dlatego też, Twój wiersz, tak bardzo mnie poruszył.
Tak, jak poprzednio, dostrzegam Twoją krzywdę w ocenie Redakcji. Nie zawsze ważna jest "techniczna" strona wiersza, czasem ważniejszy jest przekaz, to co niesie jego zapis, całościowy wpływ na czytelnika. A ten jest znakomity!
Pozdrawiam Cię serdecznie - Zbyś ;)
P.S.
Tak przyszło mi jeszcze do głowy - trafiony bez pudła tytuł, który przyciągnie "durniów", oczekujących jakiś "wynurzeń" pustej, zakochanej lalki, a zobaczą kawał autentycznego, innego uczucia ;-}
FrancodeBies dnia 09.06.2023 12:55
Prosty, jednak głęboki. Sama forma może być już sztuką. Pozdrawiam serdecznie
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Yaro
16/06/2025 06:17
Dziękuję Mila za komentarz. Twoje uwagi są cenne. Pozdrawiam… »
pociengiel
15/06/2025 17:08
Dzięki serdeczne. »
Laura Alszer
15/06/2025 16:57
Dziękuję za wskazówki. Faktycznie czasami przestawiam szyk.… »
Miladora
15/06/2025 16:53
Być może przyda Ci się, Krzysztofie, kilka małych wskazówek… »
Miladora
15/06/2025 16:30
Witaj na PP, Kadmonie. :) Nie wiem, ile wierszy już… »
Miladora
15/06/2025 16:12
Jak miło przeczytać coś, do czego nie trzeba się… »
Miladora
15/06/2025 15:49
Bo czeka, panie F. :) Ale najprawdopodobniej nie będziemy… »
Miladora
15/06/2025 15:41
Nie musisz, Lauro. :) Ale zawsze jeszcze można… »
Laura Alszer
15/06/2025 15:08
Bardzo dziękuję za przeczytanie, sugestie i ciepłe… »
pociengiel
15/06/2025 10:55
Perwersja, paranoja, paralaksa, kiedyś tak się droczyłem z… »
Miladora
14/06/2025 22:32
Wiem, że to film. :) A co do wierszyka - wreszcie trzymasz… »
Miladora
14/06/2025 22:29
Z jedną uwagą, Florianie. :) - we flower power wagonie… »
Miladora
14/06/2025 22:18
Trudno się nie zgodzić, Florianie. :) A w ramach tej zgody… »
Miladora
14/06/2025 22:00
Witaj na PP, Lauro. :) Zastanawiałam się, czy nie byłoby… »
pociengiel
14/06/2025 21:53
Dzięki Promyku Śliptania. Poprawiłem. Jestem po fabularnym… »
ShoutBox
  • Miladora
  • 04/06/2025 15:22
  • Bardzo dziękuję, bo nie spodziewałam się wyróżnienia. :)
  • pociengiel
  • 28/05/2025 10:41
  • moskalik ciapatek a jak dowcipny buk Akbar! powie za rok dwa góra osiem posrają się muchy na jego głowie wcześniej da głos nieczyste prosię
  • pociengiel
  • 26/05/2025 14:18
  • co to z tym Conanem?
  • Miladora
  • 26/05/2025 12:59
  • Panie F. - Conan Ci uciekł. :)
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty