Twoja laska - Ewa Witek
Poezja » Wiersze » Twoja laska
A A A

Twoja laska stoi oparta o puste krzesło 

na stole książka nieprzeczytana 

okulary 

długopis 

maść do smarowania nóg...

na komodzie zegar 

tyka odwieczną pieśń o przemijaniu 

w szafie sukienka 

jeszcze Tobą pachnie 

przy łóżku kapcie 

stare 

schodzone 

mówiłaś że wygodne 

że takich już nie będziesz...

nie będziesz już takich mieć...

anioł w czarnej sukni przyszedł nocą 

pocałował Twoje pomarszczone czoło 

wziął za rękę 

i przeprowadził na drugi brzeg rzeki życia 

chóry anielskie zaśpiewały 

Salve Regina Mater Misericordiae 

a Twoi patronowie Piotr i Paweł 

wzięli Cię w swoje objęcia...

nie zdążyłam powiedzieć Ci do widzenia 

dotknąć Twojej ciepłej dłoni 

spojrzeć w Twoje jasne oczy...

nie zdążyłam powiedzieć 

że kupiłam węgiel 

zapłaciłam rachunek za wodę 

nie zdążyłam...

komu teraz mówisz swoje wiersze 

opowiadasz o życiu 

pieczesz placek drożdżowy 

z kim idziesz na lody...

Twoja laska stoi oparta o puste krzesło 

 

 

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Ewa Witek · dnia 02.06.2023 06:08 · Czytań: 176 · Średnia ocena: 4,75 · Komentarzy: 5
Komentarze
d.urbanska dnia 03.06.2023 16:26 Ocena: Bardzo dobre
Nie rozumiem tych "półek", tyle chłamu na górnej, a taka perełka na dole?
Bardzo dobry, chwytający za serce wiersz.
Pozdrawiam.
mike17 dnia 03.06.2023 16:58 Ocena: Świetne!
Piękny, wzruszający wiersz, z gatunku takich, które się długo pamięta.
Jakże zwyczajnie i czule oddałaś przechodzenie "z jednego pokoju do drugiego".
Nie mówisz "żegnaj", ale "do zobaczenia kiedyś po tamtej stronie..."

Wśród lichoty, jaka zalega górną półkę, najczęściej bez żadnych komentarzy, ten wiersz uważam za świetny, bo dotyka czułych strun serca, mówi o tym, o czym kiedyś wszyscy usłyszymy- o odchodzeniu, o cierpieniu, jakie pozostaje żywym.
Ci, którzy są już "po drugiej stronie" spotykają Boga i cieszą się tym, że mogą spotkać tam tych, którzy odeszli przed nimi.
Bo czym jest życie ziemskie?
Chwilą w drodze do wieczności.

Wiersz dotknął mnie bardzo, więc daję mu najwyższą ocenę i dziękuję za niego.
valeria dnia 03.06.2023 21:47 Ocena: Świetne!
Ciekawe pisanie.
Zbigniew Szczypek dnia 04.06.2023 10:01 Ocena: Świetne!
Dzień dobry Ewo
Przepiękny wiersz, wspaniale nawiązujący do poprzednio przeze mnie komentowanego "Tam czerwień sięga", jakby był dalszą częścią, kontynuacją lub konsekwencją - braku promieni słońca, życia w ponurych blokowiskach, gdzie tylko wegetacja i powolne oczekiwanie na śmierć. Pięknie ujęta miłość i pustka po stracie, tak bliskiej nam dotąd osoby. Zupełnie nie przeszkadza mi, w przeciwieństwie do innych wierszy, innych autorów, rozwlekła forma wiersza. Uważam, że tu jest OK, takie stopniowanie myśli, uczuć, bólu. Bólu, który sam znowu niedawno przeżyłem, właściwie to jeszcze odczuwam, może dlatego też, Twój wiersz, tak bardzo mnie poruszył.
Tak, jak poprzednio, dostrzegam Twoją krzywdę w ocenie Redakcji. Nie zawsze ważna jest "techniczna" strona wiersza, czasem ważniejszy jest przekaz, to co niesie jego zapis, całościowy wpływ na czytelnika. A ten jest znakomity!
Pozdrawiam Cię serdecznie - Zbyś ;)
P.S.
Tak przyszło mi jeszcze do głowy - trafiony bez pudła tytuł, który przyciągnie "durniów", oczekujących jakiś "wynurzeń" pustej, zakochanej lalki, a zobaczą kawał autentycznego, innego uczucia ;-}
FrancodeBies dnia 09.06.2023 12:55
Prosty, jednak głęboki. Sama forma może być już sztuką. Pozdrawiam serdecznie
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
valeria
03/10/2023 21:33
Cieszę się, bo taki ze mnie elfik:) »
Kemilk
03/10/2023 17:49
Jako, że jestem tu w ostatnich latach więcej niż… »
mike17
03/10/2023 15:04
Wyczuwam tu, Jarku, jakiś dysonans, bo niby unosicie się… »
mike17
03/10/2023 14:56
Cudnie bawisz się słowem, nadając mu nowych znaczeń, a w… »
Wiktor Orzel
03/10/2023 13:54
Jeśli materiał ma charakter głównie informacyjny, a nie… »
Marek Adam Grabowski
03/10/2023 10:24
Już czytałem i chwaliłem. Pryz okazji pochwalę się moim… »
Marek Adam Grabowski
03/10/2023 08:21
Dzięki! Widzę, że tych bananów można jednak fajnie… »
Marian
03/10/2023 01:25
No, taki tekst o "złotej młodzieży" to mi się… »
Kemilk
02/10/2023 22:09
Przeczytałem i dałem krótką notkę i informuję, że książka mi… »
Per fumum
02/10/2023 20:30
Ja bym po przecinku nie dawała dużych liter. Coś tu w tej… »
Wiktor Orzel
02/10/2023 14:19
Czy recenzent przeczytał książkę, którą dostał do recenzji?… »
Jaaga
02/10/2023 13:30
Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze i wskazówki. »
akacjowa agnes
01/10/2023 20:32
Hihi, ok. Niech tak zostanie ;) Dziękuję za odwiedziny i… »
mike17
01/10/2023 16:38
Violu, wiedziałem, że odnajdziesz się w tej chwili… »
valeria
30/09/2023 15:52
Piękna, ciekawa chwila, a życie takie jest jak ona:) dlatego… »
ShoutBox
  • mike17
  • 14/09/2023 17:41
  • Ja mam w sumie różne puchary, i te piwne, i te za książki, łącznie 10 wydanych książek w ciągu 10 lat :)
  • genek
  • 14/09/2023 00:23
  • Jeden ma puchar za książkę, inny taki z piwem.
  • mike17
  • 13/09/2023 18:04
  • [link] mike wznosi puchar ktoś to w końcu musi robić :) Ahoy!
  • genek
  • 06/09/2023 19:33
  • Albo ku lepszym, niekoniecznie przejściom.
  • mike17
  • 06/09/2023 18:06
  • Lub może należałoby skierować się ku przejściom podziemnym, skoro te naziemne są wątpliwej jakości :)
  • genek
  • 06/09/2023 10:38
  • Dobrze, zwrócę uwagę, czy to przejścia dla pieszych, czy piesi z przejściami ;)
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty