Cudne.

Dzień bardzo dobry, jak ten wiersz Aniu. Każdy czytając Twoją pracę, może wyczarować sobie inny obraz, w złotych ramach wyobraźni. A Ty Aniu przeszłaś długą drogę i praca przynosi efekty, jest wspaniały postęp. Tak trzymać.
Cieplutko pozdrawiam z nad porannej kawy - Zbyś

Widzisz Aniu, nie zawsze więcej oznacza lepiej, piękno jest często w prostocie i lapidarnej formie. Przykre ale często mówił mi to ktoś, kogo miałem za przyjaciela, pomyliłem się jednak(prawda pojawiła się miesiąc temu), no trudno. To, co wycinasz, by "wygładzić" pierwotny tekst, możesz wykorzystać - "kamień odrzucony, stał się kamieniem węgielnym" - zbudować nowy wiersz, może kontynuację pierwowzoru. A nikt nie czuje się komfortowo, będąc własnym, krytycznym cenzorem.
A propos "lotu w chmurach" - polecam film z Keanu Reeves-em "Spacer w chmurach" - ciekaw jestem Twojej reakcji(byłem takim "żołnierzem".
Miłego popołudnia - Zbyś

Nie Aniu, wprawdzie wyglądam "bosko" na wielu zdjęciach(jak młodszy David Morse), to ominęło mnie typowe wojsko. Nie chciałem, jak mój brat, kiblować 2 lata, nie ucząc się niczego nowego(snajper i pirotechnik i inne). I tak wpakowałem się jeszcze bardziej, jestem rachmistrzem-planszecistą w sekcji analizy zagrożeń, wzywają mnie, "gdy gówno wpadnie w wentylator" - czyli wojna, katastrofa pociągu z TŚP lub elektrowni at. i nie są to tajne lub poufne informacje, liczę i wytyczam objęte skażeniem tereny, decydując o ewakuacji, składa się na to wiele czynników.
Pisząc "byłem takim żołnierzem", miałem coś innego na myśli, kiedyś pomogłem komuś w kłopotach, a potem się zakochałem i został mi syn - szczęśliwie, choć jego matka jest daleko, mając nas... Życie bywa przewrotne
Miłego dnia Aniu - Zbyś ;-}

Tak po trochę wszystko, tylko moje praktykowanie wygląda.., zwyczajnie odbiega od norm. Nie obnoszę się z wiarą, bo jest ona nieco inna. W kościele bywam, bo mam taką potrzebę. Mój kościół jest wszędzie i inaczej postrzegam Boga - nie jesteśmy w stanie objąć umysłem czym/kim jest(moje "Pożegnanie". Każdy ma swoje zadanie, ja także - lepiej lub gorzej, staram się je wypełnić. Może się mylę ale widziałem od dziecka rzeczy, które nie wielu widziało i chociaż kazano mi zapomnieć - nigdy nie zapomnę.
Jestem obecnie po rozwodzie, nawet nie miałem ślubu kościelnego, więc żyłem w grzechu, będąc równocześnie prawdziwym człowiekiem - sprzeczność? Być może.