Październikowe słońce nie ma już siły, chłodno,
klucze ptaków nawołują spóźnialskich, czas
podłożyć do ognia, ogrzać dłonie, zaparzyć kawę.
Ile to lat, ile dni i godzin od ostatniego spotkania?

Gdy kończy się czas, wymarzona przyszłość
staje się niczym. Charyzma i gra? Magnetyzm
przyciąga emocje, wykrzycz to – nienawidzę ciszy!
Nie sprzedałem duszy, nie skurwiłem ciała, a jednak
zdradziłem.

Odchylone światy rozrywają puchowe pola, drą
prześcieradła. Ślady zwierzęcej czułości, nawleczonej
na nić, wystawiono na sprzedaż.

Nie ma pięknych kobiet, są dmuchane lalki,
latawce, pióropusze z gwiazd. Nocne wyścigi,
uliczny speed – niby wszyscy wiedzą, ale
nikt tego nie ściga.

Zrozumiesz, gdy mnie zabraknie – mamy tylko tyle,
ile chcemy. Sypialnia Boga wieje nudą.