Wiersz naturalny

Dzisiaj wieczorem 
przyczytałem
jeden z moich wierszy 
młodszemu, już dorosłemu synowi.
Wysłuchał w milczeniu i zapytał, 
czy mam następne. 
Powiedziałem, 
że mam i to nawet sporo.
Przeczytałem kilka innych wierszy.
Syn poszedł do swojego pokoju.
Przyniósł album ze zdjęciami,
które latem robił podczas wypadu do Gruzji.
Czarno białe,
kolorowe.
Urzekające 
Góry Kaukazu.
na jednym zdjęciu pies 
bez lewej przedniej łapy
obok spalonego słońcem 
starego Gruzina. 
Na drugim planie murowany dom z kamienia i cegły. 
Tam mieszkałem.
Opowiadał syn.
Piłem czacze i koniak z gospodarzem
drapiąc za uchem i przytulając jego psa. 
Gospodarz znał zaledwie kilka słów po angielsku,
a mimo to potrafiliśmy cały wieczór 
przesiedzieć przy jednym stole. 
On śmiał się z mojego kartuli ena, Giorgi,
a ja z jego good morning, Bartek.
Rozmawiałem z synem 
oglądajac zdjęcia,
czytając wiersze.
W międzyczasie na chess stream PZSzach 
prześledziliśmy kilka partii
17 letniego Abdusattorova Nodirbeka z Uzbekistanu
Zdobył mistrzostwo świata w szachach aktywnych
rozgrywanych w Warszawie.
Co ciekawe, na niewielkich rozmiarów szachownicy
ilość możliwych kombinacji,
według tzw. liczby shannona to, 10^120.
Dla przykładu liczba atomów wynosi około 10^80.
Tej nocy długo nie mogłem zasnać.
Wstawałem z łóżka,
kładłem się.
Podszedłem do okna wypatrując  
na zachmurzonym niebie gwiazd.
Postałem tak przez dłuższą chwilę. 
W lodówce powinny być jeszcze kiszone ogórki.
Poszedłem do kuchni.
Następnego dnia
w południe zacząłem szykować się do drogi.
Zrobiłem kawę, zapaliłem papierosa 
i wtedy do mnie dotarło.
Moje ojcostwo
doczekało się zwieńczenia.
Wszystko, co powinienem,
co w sobie mam najlepsze
przekazałem synowi.
Nic więcej nie mogłem zrobić.

  Łódź, 28. 12. 2022.