Anna od dawna planowała odpoczynek w jakiejś urokliwej miejscowości. Wybiera się na wczasy w Nagniotkach. Nie przypuszcza jednak, że mieścina będzie tak zasypana śniegiem, że nie będzie widać nic oprócz bieli. Niebezpiecznie było wybrać się na wycieczkę. Anna zapada się głębokich zaspach wraz z jej towarzyszem psem Gustawem.

Turnus zleciał jak krótki sen i Anna chce spakować plecak, lecz odkrywa, że ten zaginął. Przeszukuje cały hotel, szuka pod śniegiem i nic. Nie ma wielkiej walizy, w której były jej nowo zakupione ciuchy za jakieś dwa tysiące złotych. Hotel swoją drogą, to ten sam, w którym mieszkał Jack Torrance ze swoją rodziną podczas Lśnienia.

Zdesperowana Anna spotyka na schodach kobietę rapującą i opowiada, co się stało. Dzień wcześniej popiła z chłopakami i nic nie pamięta. Kobieta rapująca, rapującym tekstem proponuje jej prześwietlenie filcowate, podczas którego na ekranie zobaczy klatka po klatce wszystko, co się działo i walizka z pewnością się znajdzie. Annę dopadają wątpliwości, bo przecież przy okazji owego prześwietlenia filcowatego wyda się, co robiła z chłopakami. A co robiła? Tego nawet ona sama nie wie.

Anna przede wszystkim nie chce stracić ciuchów za dwa tysiące złotych, więc zgadza się na filcowanie. I właśnie cały proces ma się rozpocząć, gdy wtem walizka znajduje się w zaspach śniegu, w pokoju nr 5.