Bolała mnie dzisiaj dłoń, nadgarstek,

pokłóciłem się z żoną.

Czy coś takiego może kogoś obchodzić?

Piję, milczę, czekam. Sam nie wiem na co,

to jest silniejsze ode mnie.

Moja miłość – paskudne słowo na marzenie,

sen, a śnimy inaczej. Bardziej kolorowo?

Była tu kiedyś, uśmiechem zmuszała do ciszy.

Naga, i inna.

Mamy zakodowaną skłonność do ocen, rachunków sumienia.

Boję się, że sny zabiją pamięć, a ona zniknie.

Życiodajna chęć bycia razem wydaje się śmieszna,

i ja, i ta chwila. Gdybym mógł odwrócić czas,

namalować jej portret, ucałować lewą pierś,

tą bardziej czułą.

Gdybym mógł być w końcu sobą.