był na początku końca
i na końcu nowego początku;
w myślach i w mowie
w czynie i w słowie,
zawsze gdzieś tam
zanurzony, jak haczyk
czekający w wodzie
na rybią naiwność.
gdybym miała dokonać porównania
to na pewno bym nie umiała;
na świecie — chociaż tak sprytnie skrywany
— panuje zbyt duży bałagan,
a kisiel w głowie jest nieco rozgotowany
i od blatu w kuchni jego nieporządek
odpycha cię nawet w tym momencie.
ale czasami trzeba kłamać
i wiem że rozmawiam
właśnie z ekspertem w tej dziedzinie;
menu bardzo kuszące
więc poproszę jeszcze jedno
małe kłamstewko,
jeszcze jedno zapewnienie
że nieogarnięcie nie oznacza zepsucia,
że ten model nie jest wadliwy
i jeszcze znajdzie się dla niego odpowiedni klient.