Januszu
Ja z rewizytą - podobało mi się ale nie wszystko. Tekst jest OK, tylko zapis bym zmienił na mniej rozwlekły. Taki "wężowaty" wiersz nie wygląda dobrze i odstręcza, jak dziecięca wyliczanka, może lepiej by było tak:
To na Polaka na męża z gór
łaskawym okiem spojrzał Pan z chmur
dostrzegł w nim syna i apostoła
choć za mną chłopcze Pan Bóg zawołał

Zlikwidował bym duże litery i i interpunkcję ale każdy widzi inaczej. Najbardziej spodobał mi się "wiatr" przewracający stronice życia. Chyba wszyscy zainteresowani widzieliśmy, te przewracane "karty", w dniu uroczystości pogrzebowych i każdego, z tych, co to widzieli, skłoniły one do refleksji, nad własnym życiem. I o taką właśnie refleksję, zawsze chodziło "Karolowi", odnowę własnego życia, by zmienić oblicze całej Ziemi, tej ziemi(celowo mała litera). Miałem wiele okazji spotkać JP II, nigdy tego nie wykorzystałem, chociaż pytał o mnie, a mnie tam nie było, wierzę że cierpliwie czeka na mnie.
Pozdrawiam serdecznie - Zbyszek

Januszu
Doskonale Cię rozumiem, ja także jestem "w trakcie" jakiś zmian, w swojej "twórczości", jeśli to w ogóle tak można nazwać. I w tym właśnie dziele/pracy, takie strony jak PP, mają nam pomóc. Ale czym byłoby pisanie bez czytelnika? Przecież po to piszemy, by podzielić się naszą myślą, uczuciem etc.. Więc piszemy tak, by nawiązać kontakt z odbiorcą, czasem bardziej lub mniej, rzucając mu pod nogi różne utrudnienia, w postaci zawoalowanych przekazów, metafor itp., jednak nie od razu, trzeba sobie "wychować czytelnika", niejako przyzwyczaić, by z czasem podnieść poprzeczkę. Po jakimś czasie wracamy też, do naszych niedoskonałych, trudnych początków, pomników naiwności i "ekshibicjonizmu", czasem je zostawiając niezmienione, a tworząc nowe wersje. Tak to widzę.
Jeśli coś pomoże Ci moja wylewność, zaznacz to proszę, a ja odpłacę Ci tym samym w przyszłości, na tym polega komentowanie - dzielenie się wiedzą, przemyśleniem i uwagami do tekstu.
I witaj wśród nas, mam nadzieję - na długo i efektywnie - Zbyszek