Lekka, prawie kryminalna historia 

Pani w niebieskim seacie, czerwonej spódnicy  
widzę jedynie intrygujące, smukłe 
długie i pięknie opalone nogi
pan w czarnym mercedesie i dżinsach 
pani w srebrnej skodzie, zielonej spódnicy
o nogach, jak kamienne, romańskie budowle
stau pod Magdeburgiem długi na 10 kilometrów
ledwo toczę się ciężarówką na prawym pasie 
na lewym niewiele szybciej osobówki 
siedząc wysoko w ciężarówce 
leniwie rozglądam się dookoła
spoglądam z góry na kierowców w osobówkach 
widzę ludzi od pasa w dół 
to ciekawa rozgrywka
pomiędzy moim wyobrażeniem a dziełem pana boga
en pastel miał swoje popiersie Antoniny
ja mam swoje dopiersie kierowców w osobówkach
po godzinie mam dość stau
zjeżdżam na tankstelle
pani w niebieskim seacie, czerwonej spódnicy
o smukłych, długich
pięknie opalonych nogach
wysiada ze swojego auta
gdzie się podziała zawczasu
doklejona przez moją wyobraźnię piękna twarz!?
jakże rażący brak proporcji
gdybym mógł oddałbym całą swoją dniówkę 
aby poskładać panią w piękną i logiczną całość 
aby nigdy więcej nie przeżyć takiego rozczarowania.

Kto mnie tak zwodzi
kto mi odwalił taki numer
nie zrozumiałem dzieła Pana Boga
czy nie zrozumiałem sam siebie
z drugiej strony czego się spodziewałem
to tak jakbym do połowy przeczytał 
dobry kryminał i zgadywał 
oczywiście na koniec w książce 
okazało się wszystko odwrotnie
nie ten morderca
nie w gabinecie stomatologicznym
a w gabinecie kosmetycznym
nie z miłości
a dla pieniędzy
nie nożem
a ciupagą
wszystko nie tak
a może właśnie tak
a może Pan Bóg
jest tak sprytny i pomysłowy 
niczym Agatha Christie
pozwala nam odkryć prawdę
dopiero po przeczytaniu całej książki.

   Magdeburg, data nieznana.