Oczy Twoje piwne,piękne pamiętam 

Tak wiernie,głęboko patrzyłaś.

Choć dusza Twoja nieśmiała, zamknięta, 

swym ciałem i czynem tu byłaś. 

Byłaś mym Słońcem, Niebem, oddechem. 

Byłaś mi wszystkim, co miałam.

Byłaś mą łzą, moim uśmiechem 

Lecz Śmierć mi Ciebie zabrała. 

Może Ci jednak lepiej tam,niż na Ziemi?

Tu wciąż złe moce szaleją. 

Ludzie,choć bliscy,stają się obcymi. 

Żyć pozostaje nadzieją,

że się spotkamy kiedyś tam w Niebie, 

o ile Bóg nam pozwoli. 

Tak źle mi Siostro tutaj bez Ciebie!

Rany się goją powoli.