Średniak zostaje poetą. Samoprzylepny prowadzi

ożywioną korespondencję z tuzami literatury,

o tym jak mamę, ludzi, ojczyznę i kosmos kocha,

pomimo niegodziwości wypłakanych przez internet.

Wyrobione w portalowym tyglu

pośmiewiska ślinią się jak psy Pawłowa.

Dopisuje się przez kalkę. Klasyk patrzy już z góry,

wiarygodnie. Nietschego nie potwierdzi

i nie zaprzeczy, żeby powiedział: paszoł won.

Nie zaszkodzi jak sól, cukier, fast foody,

jedyna karma która zawsze wraca.