tak się boję odrzucenia. nie, żebym wtedy
poczuł się jak u Stachury: "woda to nie będzie woda
Nie będzie Cię chłodzić".

ale byłoby słabo. rigor mortis papugi ze skeczu
Monty Pythona. puk, puk, skostniałą głową o kontuar.
głuchy odgłos dobywający się z obu stron.

zjadliwy deszcz zacinałby w nowym rozdziale
komiksu. zygzaki przez kompletnie zszarzałe
niebo. wrzask pomiędzy błyskawicami.

zwierzę, wysoko. mały miś uwieszony u ramienia
gargulca patrzyłby w dół na tłumy
wchodzące do katedry.
ostra kreska rysownika.

na szczęście jestem wolny od tego.
uśmiechnięty wymyślam nowe przygody
księdza-seryjniaka, kardynałów zmieniających się
nocami w wampiry. wesoło mi w tej mgle.