Wędrowiec Dwóch Światów - Gred
Poezja » Wiersze » Wędrowiec Dwóch Światów
A A A
Podążam drogą, gdzie mrok i światło
Tańczą w milczeniu, jak wrogowie na bruku,
Miasto, choć domem, śpiewa mi obco,
A każdy krok brzmi jak echo bez huku.
Wspomnienia – głazy rozgrzane do białości,
Płoną w umyśle, wypalając ścieżki,
Przeszłość – jak cień z ostrymi szponami,
Szarpie mnie w miejscach, gdzie jestem najsłabszy.
W nałogów wirze, w spirali złamanej,
Czas jest jak lustro, co pęka na kawałki,
Dni – odłamki, błyszczą w mroku,
Nocny wiatr przynosi szept krwawiącej matki.
Widziałem śmierć – była jak pustka za firanką,
Jej oczy – studnie bez dna, bez nadziei,
Smak jej był zimny, choć pełen goryczy,
A jednak lęk stał się moim oddechem.
Jestem jak szkło, co rozpada się w dłoniach,
Ostre krawędzie kaleczą mi serce,
Lecz duch mój drąży jak rzeka przez skałę,
Każda rana rodzi światło w męce.
Teraz stoję na granicy dwóch światów,
Jeden pachnie ziemią i ciszą w korzeniach,
Drugi płonie w kolorach, których nie znam,
W nich czas składa się w katedrę znaczenia.
Czyż wszystko to nie było tańcem w próżni,
Fale dźwięku, co unoszą krzyk?
Każdy upadek stawał się szeptem,
Każda łza rozlewała się w nieba błysk.
Mój czas wędrowania po ziemi wygasa,
Jak gwiazda, co gaśnie w tańcu wieczności,
Patrzę w przepaść, gdzie koniec jest śmiechem,
Lecz czuję, że sens jest w tej samotności.
Nie boję się kresu – jest jak otwarcie,
Jak wydech wszechświata, co wraca do wnętrza,
Śmierć jest snem, a życie migotaniem,
Oba światy w duszy pulsują od przestrzał.
Teraz otwieram drzwi, ich zgrzyt mnie kołysze,
Próg jest jak nicość, co przemienia w ciszę,
Wiem, że każdy krok miał swoje znaczenie,
Bo w ciszy wieczności brzmi echo stworzenia.
 
 
Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Gred · dnia 21.01.2025 18:37 · Czytań: 215 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 0
Komentarze

Ten tekst nie został jeszcze skomentowany. Jeśli chcesz dodać komentarz, musisz być zalogowany.

Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
pociengiel
09/07/2025 00:31
i wszystko jasne »
Szwarczyk
09/07/2025 00:00
Czasami to właśnie cień ukazuje nam więcej niż światło. »
pociengiel
08/07/2025 21:09
tak, cień to niebagatelna gwarancja »
Szwarczyk
08/07/2025 20:36
Ja spisałem tylko jego historię, która sama do mnie… »
pociengiel
08/07/2025 15:15
Zastanawiam się, w jaki sposób podmiot liryczny dał stamtąd… »
Wiktor Mazurkiewicz
08/07/2025 15:10
ajw Miło mi; już zapomniałem o tym wierszu, ale tytuł mnie… »
ajw
08/07/2025 10:33
A ja już myślę co będzie w październikowie i to potem mnie… »
ajw
08/07/2025 10:30
Bardzo wzruszający kawałek poezji.. Pozdrawiam serdecznie,… »
ajw
07/07/2025 20:19
Lilah - ja się musiałam latami tego uczyć :) Milu -… »
Wiktor Mazurkiewicz
07/07/2025 16:32
Podoba się bez dwóch zdań, od początku do końca; taki… »
Miladora
07/07/2025 03:25
A ja się nieziemsko ubawiłam. :))) Miłego dnia, Alex. »
Ala Mak
06/07/2025 23:53
Przykro czytać. »
Szwarczyk
06/07/2025 18:43
Dziękuję za miłe słowo i ocenę. Cieszę się, że wiersz… »
valeria
06/07/2025 09:32
Świetne, tyle się wmówi w miłość:) »
valeria
06/07/2025 09:30
Życie się samemu układa, nie mamy na to wpływu:) »
ShoutBox
  • Miladora
  • 04/06/2025 15:22
  • Bardzo dziękuję, bo nie spodziewałam się wyróżnienia. :)
  • pociengiel
  • 28/05/2025 10:41
  • moskalik ciapatek a jak dowcipny buk Akbar! powie za rok dwa góra osiem posrają się muchy na jego głowie wcześniej da głos nieczyste prosię
  • pociengiel
  • 26/05/2025 14:18
  • co to z tym Conanem?
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty