Żyję pomiędzy dwoma światami. Jeden z nich to świat realistycznych doświadczeń i wyobrażeń, które stanowią identyfikację samego siebie. W tym świecie wszystko, co dostrzegam, przypomina mi o mojej obecności i roli jako człowieka, który doświadcza, obserwuje i uczestniczy. Każdy moment mówi: "Tu jesteś, nic nie może cię ominąć." Jest to rzeczywistość, w której każdy szczegół wydaje się nieunikniony i konieczny, a jednocześnie stanowi fundament mojego poczucia istnienia.

Drugi świat, w którym żyję, to duchowa część mnie. To głęboka, zmysłowa przestrzeń introspekcji, gdzie spotykam się z własnymi emocjami, lękami, nadziejami i pragnieniami. To miejsce, które wzywa mnie do refleksji, poszukiwania znaczeń i zrozumienia tego, co wykracza poza powierzchnię codzienności. Bywa trudny i wymagający, ale w nim odnajduję siłę, aby iść dalej.

Piszę o sobie, ponieważ wierzę, że to, co żyje we mnie, może znaleźć echo w innych. Dzielenie się swoimi doświadczeniami jest dla mnie aktem oczyszczenia, próbą zrozumienia i wyrażenia tego, co niewyrażalne. Chcę pokazać, że to, co wydaje się głęboko indywidualne, może być uniwersalne. Każdy z nas zmaga się z pytaniami, wątpliwościami i poszukiwaniem sensu.

Często przypominam sobie, że jestem nie tylko jednostką, ale częścią większej całości. Moje myśli, emocje i działania splatają się z otaczającym światem – z ludźmi, naturą, rzeczywistością. Jednak bywa, że czuję się oderwany od tej całości, jakbym patrzył na swoje życie z boku, będąc jednocześnie aktorem i widzem w teatrze własnego istnienia.

Każdy dzień przynosi nowe wyzwania i pytania: Co jest prawdziwe? Co jest iluzją? Kim jestem w tej chwili? Odpowiedzi nie zawsze są oczywiste, ale to właśnie ich poszukiwanie inspiruje mnie do dalszego pisania. W chwilach, gdy tracę kontrolę nad sobą, odnajduję fascynację w podróży przez nieznane – w eksploracji granic między tym, co realne, a tym, co duchowe. To właśnie wtedy najbardziej odczuwam dualizm mojego istnienia – życie pomiędzy dwoma światami.

Moim celem jest pogodzenie tych dwóch przestrzeni w harmonijną całość. Wierzę, że równowaga między światem realistycznym a duchowym jest kluczem do zrozumienia samego siebie i swojej roli w rzeczywistości. Pisanie staje się moim narzędziem, dzięki któremu odkrywam te prawdy i dzielę się nimi z innymi. To nieustanna podróż, której końca nie pragnę, bo to właśnie w niej tkwi esencja mojego istnienia.