Na chodniku stos papierków
Od kukułek i karmelków,
Między nimi nieozdobnie
Metka od sztruksowych spodni.
 
Na trawniku zaś po piwie
Pięć butelek czasem – bywa,
Na krawężnik ktoś – o rety
Rzucił rankiem dwa bilety.
 
Pośród róż na klombie starym
Czy to dziwy czy też czary?
Sterczy z brązu dziwna zmora,
Która cuchnie – jak obora.
 
Niepotrzebna jest tu lupa,
Aby dostrzec – to psia kupa,
Co na przekór – ciotkom Bronkom
Grzeje się w sierpniowym słonku.
 
Gdzie nie spojrzysz – pełno śmieci
A wśród tego – rosną dzieci,
W brudach grzebią o poranku
Albo bazgrzą na przystanku
 .
Kiedy dzieci te dorosną,
A wybory przyjdą – wiosną
Zapytają ze zdziwieniem
Czy to jakieś ma – znaczenie?
 
Jeśli – jak nam dziś mówicie,
Demokracja, godne życie
Zdrowie, wolność i myślenie
Mają dla was wciąż znaczenie,
 
To zadbajcie najpierw o ten
Skrawek ziemi – tuż pod  płotem.
Rzekł wszak mędrzec posiwiały:
Zacznij wpierw – od rzeczy małych…
 
Jeśli tego nie potrafisz,
Nie pchaj zatem się na afisz,
Zamiast ludzkość uszczęśliwiać,
Zacznij dziergać lub wyszywać.