upiorne zamczysko

scheda zakopanych trupów
nagrabili setki łupów
wszystko w skrzyniach pochowane
może będzie znaleźć dane
miecze, zbroje i puchary
starodawne strzegą czary
w tym zamczysku, tam, na wzgórzu
wśród tumanów tego kurzu
twoje kroki, zostawiają
ślady, które wieki trwają
pewien młodzian, po kryjomu
wymknął się ze swego domu
nie posłuchał mądrych ludzi
że to zło jakowe zbudzi
i szabrował co się dało
no a wciąż mu było mało
w tym przybytku straszą duchy
co za dnia są jak ropuchy
lecz to noc, wraz z pełnią, była
obudziła się zła siła
chłopak tylko zmrużył oczy
i już z piersi krew mu broczy
to mnich stary, włożył sztylet
między żebra, wilczy bilet
dostał od przełożonego
teraz zjawy wokół niego
widmo śmierci jest już w oku
"naruszyłeś święty spokój"
więc ucieka, podciągając
habit swój, w sandałach gnając
w las wbiegł, ten w górach, szary
uginają się konary
otoczony już przez wilki
gęstym murem, nawet szpilki
już nie wciśniesz między zwierze
mnich odmawia swe pacierze
już kły są przy jego szyi
to jest koniec, moi mili
no a morał z tego taki:
i tak zjedzą cię robaki