W telewizji nadają dziś na ząb polędwicę z baribala

i ser z fińskim, dwustuletnim szczepem bakterii.

Paliwo nie dla szybowca z odległych stron

Ksiąg Wieczystych, który ma niemal wszystko,

dopóki zrywa się z kalendarza majów, limitu wiosen

i podrzucanych przez Boga anonimów.

Dzisiaj także na deptaku.

Deszcz skóruje kobietę w cedziłku cieńszym

niż te matczyne do mleka, z dobrymi mikrobami.

Wybranka, wygórowany zbytek piękna bez miseczek,

poprawia w pośpiechu strużki na twarzy.