róże petyckie pragnące pachnąć uszczęśliwić
z łodygą jak balowa kibić

a ja w agreścię będę stać
i pewnie się zastrzelę

Trzy kobiety, w tym moja, roszczą sobie prawo do niezakostkowanego pół ara podwórka.
Tam już nie ma miejsca, żeby coś wsadzić. Nawet na niedopałek z okna. Podlewają o każdej porze, nawet przed deszczem. Tam, gdzie mokro musi być cywilizacja.

To nie tak miało być.
Moja starsza siostra wieszczyła, że jeszcze nim urosnę, panny będą się o mnie drapać po twarzy.
Kilka, naście lat tak pewnie było.

Mężatki są sfiksowane, albo za wcześnie odpuściły.

Miłego piwo(niobrania).

Ale może, chociażby na jedną chwilę, warto być piwonią...

Chyba czas dla każdego istnienia biegnie inaczej...

Miłego dnia, Lilu.