Była jego: od strącanych gwiazd aż po warowny suwak dżinsów.

Połowa nominału miłości dziewcząt*. Nie było trzeciej randki,

oddania zamku. Inna targowała się marniej.

Spotkali się po dwóch latach, nie przypadkiem odgrzał dłonie

na bałabuchach wyciągniętych z jej duchówki pod swetrem.

Te same.

Jestem gotowa na wszystko, jedź ze mną, mam mieszkanie.

Nie zawróciła go od zanikających ech. Nietknięta kobieta, bez alibi.

Dwa dni później spijał w Szwecji piwną goryczkę z pieniących się

przechwałek. Jeden z ziomków powiedział, że za szczeniaka

pławił się w jej zmysłowości, dośpiewując: nie ma takiej nika.

Jego stary, kiedyś przy dojrzałej wódce, spytał z wyrzutem:

A dlaczego ty się z nią nie ożeniłeś?

________________________

* Miłość dziewcząt – A. Strindberg.