Witaj na PP, Kadmonie.

Nie wiem, ile wierszy już napisałeś, ale może przydadzą Ci się pewne wskazówki.

Po pierwsze - forma.
Zrób kopię wiersza i spróbuj pobawić się z zapisem, bo może lepiej będzie wyglądał bardziej w poziomie niż w pionie.

Po drugie - unikaj szyku przestawnego:
- w ciszy stojąc - stojąc w ciszy -

Po trzecie - unikaj przypadkowych rymów, bo w wierszu wolnym są dysonansem:


Po czwarte - unikaj powtórzeń:
- pełzają niczym robaki / są niczym motyle -
Można to zapisać:
- szamoczą się jak motyle -

Po piąte:

Trochę nienaturalnie brzmi ten wers - "wasz" za bardzo wpada na "świat".
Sugeruję zmianę na:
- oto świat waszej przyszłości -

Po szóste - nie używasz interpunkcji, więc duże litery na początku każdej zwrotki są niepotrzebne.

Ot, taka kosmetyka.

Miłej niedzieli.

Drugie nie wyklucza pierwszego, Kadmonie.
A poezja naprawdę potrafi wzbogacić warsztat pisarski.


Rozbawiłeś mnie.

Czytałeś książkę Miejsce początku Ursuli K. Le Guin?
Jej bohater zastanawia się w pewnym momencie, dlaczego przyznający się do wcześniejszego życia ludzie zawsze są w nim co najmniej kapłanami czy arcykapłanami. I kto w takim razie pracował w starożytnych supermarketach.

Miłego dnia.

W tym aktualnym wcieleniu jestem jedenastką liczbą mistrzowską, czyli starą duszą mającą za sobą kilkadziesiąt wcieleń i nie tylko w ludzkie ciała i nie tylko na tej planecie. Wszystko się potwierdza, włącznie z trudnościami z osadzeniem się, stabilizacją w tej zjawiskowej rzeczywistości i nie powinniśmy mieć rodzin i dzieci. Żyć powinniśmy za to tak, by nie pozostawiać po sobie śladów, czyli karmy przez którą musielibyśmy się jeszcze ponownie inkarnować. Swoje wcielenia "odbębniłem" i dostałem zielone światło do powrotu do naszego prawdziwego domu do Wszech Ducha Bytu. Poznałem swoje poprzednie wcielenie i teraz już wolno mi o tym mówić. Byłem arcykapłanem Bogini Isztar w dawnym sumeryjskim mieście Uruk 2000 lat p.n.e. i to ja właśnie pognałem z tego miasta Abrama z sekty jahwickiej (żydowskiej) z innymi kultystami, a znanym chrześcijanom i żydom jako biblijny Abraham. Potem zostałem w mrocznych zaułkach tego miasta zasztyletowany przez skrytobójców przez nich nasłanych. Aktualnie jestem wcielony z powodów karmicznych, gdyż związałem się w tamtym wcieleniu ze swoją kochanką, która stała się w obecnym wcieleniu matką ciała w które się wcieliłem. W ogóle nie odpowiada mi aktualna ludzka rzeczywistość z tym rozbuchanym konsumpcjonizmem i materializmem, hałasem i cuchnącymi samochodami, pogonią korpoludków za sukcesem i stanowiskiem, czyli ten tzw. wyścig korporacyjnych szczurów. Dzięki praktykowaniu medytacji nauczyłem się w tym wcieleniu eksterioryzacji i korzystania z informacji zapisanych w astralu/świecie odbić i właśnie poznałem swoje poprzednie wcielenia. Także dzięki niej można rozwinąć tzw. moce siddhi i np. sam potrafię czytać w ludzkich umysłach, ale nie co do słowa, lecz wiem co ktoś w jakim sensie chce powiedzieć nim to wypowie. Stan czystego niezmąconego umysłu jest stanem uzyskiwanym przez jogiczną praktykę medytacji, gdyż niczym innym jest joga jak dążeniem do kontroli umysłu, by nam nie fikał tak za życia jak i po śmierci ciała w świecie odbić. Słowo joga pochodzi od starszego słowa "judż", które znaczy jarzmo i oto właśnie chodzi, by brać umysł tak ten zjawiskowy (fizyczny) jak i astralny będący jego odbiciem w astralu w jarzmo kontroli przez Ducha którym Jest-eśmy.

We Wszech Duchu Bycie Duchem Bytem Jest-em aktualnie korzystającym w tym wcieleniu z ludzkiego odzwierzęcego ciała. Nie mam początku ni końca, żaden bożek semicki z bliskiego wschodu mnie nie stworzył. Wy też Jesteście Duchami Bytami, lecz o tym nie wiecie i utożsamiacie się z tym tamtym i owym i tym się stajecie, gdyż my Duchy Byty mamy taką samą moc czynienia wszystko możliwym, moc nadawania czasowego Bytu zjawiskom jak Wszech Duch Byt zwany Absolutem. Bez tej wiedzy będziecie się Duchy Byty błąkały po bezkresnych otchłaniach światów zjawiskowych i nieoddzielnych od nich światach/sferach astralnych zwanym także światem odbić po bezkres, gdyż wieczność Jest TU i TERAZ, a ego staje się, tylko chwilą w wieczności, lecz Duch Byt Jest wiecznością w chwili. Kiedy usłyszysz dźwięk jednej klaszczącej dłoni, poszukując tego czego nie trzeba poszukiwać, ponieważ nigdy nie było ukryte, podążając drogą którą nie trzeba iść donikąd, będziesz wiedziała kim Jest-eś. Ten, co we Wszech Duchu Bycie Duchem Bytem Jest pozdrawia ciebie i życzy tobie iluminacji z Wszech Ducha Bytu. Dzięki której po wyzwoleniu się z iluzji tego zjawiskowego świata tzw. fizycznego wszechświata, przestaniesz się utożsamiać się z tym, tamtym i owym i po zakończeniu swojego aktualnego wcielenia, poprzez astral powrócisz do domu naszego do Wszech Ducha Bytu.