zapach gorącej kawy
pobudza moje najczulsze zmysły
kiedy grom jej pary
nawiedza nozdrza 
tak dokładnie
tak głęboko
 
biegnę w stronę światła 
żeby nie przestać istnieć
nie przestać czuć
a czarna ciecz
rozsadza moje żyły
 
moje ciało zaczyna obrastać 
wstęgami mojej krwi koloru niepamięci
kiedy biorę jej kolejny łyk
upragniony gorzki smak
i czuję jak czerń mnie wypełnia –
nabrzmiewa we mnie
 
podwojone gałki oczne
unoszą się na wietrze w rytmie tanga
a ja dalej piję i piję…
i pragnę –
wspomnienia barw
rozkoszując się ich cierpkim pyłem
 
patrząc w pusty kubek 
już wiesz –
pozostał ci tylko posmak na końcu języka
złudnej nadziei na blask z nieba
a na nim jedynie gwiazdy
śmiejące się z ciebie –
aż do następnej
czarnej gorącej kawy