Mój kompas zasłaniają cuchnące chmury dymu papierosowego,

to pióro.

Ukryło się w meandrach kreatywności,

leżało pod ciężarem codziennych spraw,

czekając, aż je podniosę i odnajdę kierunek na żółte liście,

które wiatr odrywa jak kartki z kalendarza.

Trotuar nad rzeką, opustoszały i bezludny,

zasłuchał się w plusk i kwakanie krzyżówek i cyranek.