Umieram
Za winy moje i za niewinność moją,
Za brak, który czuję każdą cząstką ciała
I każdą cząstką duszy.
Za brak rozdzierający mnie na strzępy
jak gazetę zapisaną
Hałaśliwymi nic nie mówiącymi słowami.
(...)
Za tajemnicę śmierci
(...)
Z malutką iskierką ufności, że jeżeli
Ziarno obumrze, wyda owoc.
(...)
Zostawiam,
Życie,
Bo stanąłem na początku,
Bo pociągnął mnie Ojciec
I stanę na końcu i nie skosztuję śmierci.
Życie jest jak zapałka łatwo się łamie