...jak zapach domowego ciasta,
którego mój rozum wyrazić nie umie.
Znam cię tak długo, a jednak mnie przerasta,
określić ciebie w moich myśli tłumie.

...kroplą rosy, co ze słońca wschodem,
skradziona nocy z księżycem pospołu,
co w swej skromności ma styl i urodę,
dlaczego na ziemi jest tak mało aniołów?

...wstążką tęczy co czasem po burzy
przechadza się po niebie złociście rozpięta.
Zamyśli się nad chwilą, nad kolorem róży
i wróci na ziemię wciąż inaczej piękna.

Jesteś dłuższą chwilą w moim dziwnym świecie,
w uczuć symfonii - jedną małą nutką.
Jak dobrze, że dane mi przy takiej kobiecie
popłynąć przez życie wspólnej chwili łódką.