Tego pana w fartuchu
który uśpił psa
wynająłem dyskretnie
za kilkadziesiąt złotych

W pewnym sensie
ciągle jest dla mnie bohaterem
pojawił się nagle
bez przerwy mówił a nie sprawiał bólu
wyszedł tylnym wyjściem
by nie zbudzić dzieciaków

Staremu psisku musiałem długo się tłumaczyć
(tyle kości nigdzie nie zobaczysz
nigdzie nie znajdziesz tylu drzew do oznaczenia
to tylko skok w nikotynowy sen)
byłem tak przekonujący
że sam zacząłem węszyć warować i szczekać

Chwilę później
kolejny raz w swoim życiu
uścisnąłem łapę psychologii transakcyjnej
znowu wyszedł ze mnie trzyletni chłopiec
stanął z boku
poczekał aż przestanę wymiotować
i rozpłakał się

Ten chłopiec miał już nie palić
ale od kilku dni
warczy i gryzie
chowa się przed swoimi dziećmi
aportuje niedopałki
i co kilka minut
układa z dymu
szczeniaka rasy beagle