Zabrano mnie na przejażdżkę,
mnogich mnogości pomnożeniem,
wozem pachnącym sianem
- zbożowym zniweczeniem;

A potem były tylko
bąki brzęczące łąkowato,
i ptaki latające
podniebnych piruetów akrobacją;
Ułożono mnie na leżenie
pod śmiechem pachnącą akacją,
tak w liście wystrojoną
jak sznur korali na czerwono,
z drobną tylko - zieloną poprawką,

I byłem może trochę,
troszeczkę, bardziej sobą,
chyba wpięto w moje włosy
papugi kwiatów kolorowe,
A nawet nie zabrałem
wiecznego mego pióra,
pisałem wiersz na ziemi
kawałkiem wiatru, co dookoła hulał.