Prawdopodobieństwo - przemilczane zjawisko uznane za pewność. Czy można o jakimś prawdopodobieństwie mówić jak o pewniku tylko dlatego, że stanowi ono jakąś formę pocieszenia, tradycji czy też środka do zarobienia kilku milionów dolarów.

Wiara - czyż wiara to nie prawdopodobieństwo oparte na osobistym przekonaniu? Wierzę we wróżki. Ok, jestem świrem, ale swoją wiarą we wróżki zarażam swoje dzieci, a one święcie przekonane z istnienia wróżek przekonują swoje dzieci o wróżkach i udowadniają ich istnienie Świętą Księgą, która mówi prawdę. Nikt nie wie dlaczego, ale tak się przez pokolenia utarło.

Prawdopodobnie istnieje bóg, jako high power, absolut w skrócie coś, co stworzyło świat, nadało ruch, tchnęło życie. No dobrze ktoś inny powie może to nie high power tylko coś innego, czego póki co nie da się udowodnić. Na tej samej zasadzie nie da się dowieść stworzenia świata jak dawniej nie wiadomo było skąd wschód Słońca i nagle Słońce stało się czczone np jako bóg Ra.

Więc można założyć pół na pół - albo high power albo coś niewytłumaczalnego, ale nie high power.

Prawdopodobnie high power, czy jak kto woli absolut stworzyło świat. Czyli mamy 50 %, że np katolicy mają rację.

Idąc dalej tym tropem i mając swoje 50 % katolicy i inni ustalili, że był to Bóg osobowy. A jeśli nie? Może to tylko wymysł nadający sens, którego wcale nie musi być. Może to high power to jednorazowe zjawisko, może przeminęło - kolejne procenty prawdopodobieństwa lecą w dół.

Bóg ingerujący lub nieingerujący. Katolicy podkreślają fenomen wolnej woli, no ale co z Judaszem? Czy on miał wolną wolę, czy był częścią planu Bożego? Zwykłym pionkiem w grze?

Kolejne pytanie czy osobowy Bóg stworzył zło czy nie? Katolicy mówią, że nie no ale dlaczego lekceważyć zdanie Żydów oskarżających Boga o dopuszczenie holocaustu.

Jakie jest prawdopodobieństwo, że to co stworzyło świat, że osobowy Bóg nas ocenia. Ocenia naszą moralność. Ba, nawet nas sądzi i nawet stworzył przy okazji Niebo i Piekło, aha no i Czyściec czymkolwiek jest.

Nie zapominajmy, że jeśliby przyjąć założenie o high power jako o krótkim, jednorazowym zjawisku o Niebie czy Piekle czy personifikacji Boga nie byłoby mowy. No ale dlaczego tego nie uznać skoro można uznać, że osobowy Bóg to prawda.

Osobowy to mało powiedziane. Trójosobowy - to jest podobno niekwestionowalna prawda. Dziwne, że wszyscy tego nie uznają skoro to takie oczywiste.

Inna kwestia - muzułmanie wierzą, że Mahomet został wniebowzięty - toż to absurd z chrześcijańskiego punktu widzenia. Maryja przecież została wniebowzięta, a Jezus wniebowstąpić nawet potrafił. A hindusi w ogóle każą się z takimi wydziwiankami popukać w głowę i uznają to za urojenie, takie same jak autorytet Mahometa wśród chrześcijan. A może muzułmanie mają rację, że Jezus zmarł na przeziębienie. Dlaczego jednym przyznawać więcej racji innym mniej.

Kolejna kwestia to święte księgi. Dlaczego pokorni katolicy uznający pychę za grzech uznają Biblię za jedyną świętą księgę, napisaną przez ludzi natchnionych Duchem Świętym nie dopuszczają autorytetu Koranu, który jak uważają muzułmanie został napisany przez anioła.

Ciekawe skąd oni to wiedzą. No, a może to hindusi mają rację i to Weda jest jedynym prawdziwym pismem.

A czym różni się kult złotego cielca tak potępianego przez Biblię od kultu Baranka? Czy to nie to samo, a jedynie przybrane w inną formę.

Czy kult Maryi, świętych etc nie przypomina kultu bogów greckich czy egipskich. Bardzo podobne analogie.

Może cały system wierzeń to urojenie, jeden wielki mit pocieszający ludzi przed średnio 70 - letnim życie.

Kto to oceni? Ja nie bo nie uważam się za nadzwyczajnego, który zna prawdę, ale na pewno zaraz znajdzie się ktoś pokorny, który okaże się prorokiem, który wie lepiej, albo ktoś kto będzie powoływał się na tego czy innego proroka, który prawdopodobnie na swój sposób interpretował czy to Biblię czy to Koran czy to Wedę i prawdopodobnie wiele zmyślił by to wszystko się kupy mniej więcej trzymało bo w każdym wyznaniu widać niedociągnięcia, co świadczy o ich nieabsolutności, że się tak wyrażę. Kto chce niech w to wierzy, zawsze jest jakieś prawdopodobieństwo, że istnieje to wszystko. Pozostaje pytanie, a co jeśli "natchnieni" mieli rację w połowie, albo jednej czwartej albo w ogóle jej nie mieli?

Aha, a co jeśli Bóg jednak nie jest wieczny i np przeminął już dawno i był tylko w chwili stworzenia świata, albo że pojawia się i znika, albo że w ogóle nie istniał, albo że nie jest osobowy, albo że dziwi się tam u góry, że ktoś wymyślił niebo, albo że ktoś pociesza się życiem pozagrobowym. Jest mnóstwo albo, dlaczego więc uznawać to za pewnik i straszyć piekłem małe dzieci?