| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat 
Użytkownik
|
| Dodane dnia 01-10-2018 16:33 |
|
Miladora napisała: milczenie zimy odbierze nam magię
… że ziemię spala czerwieniami liści
chodźmy poszurać naszymi ślady
co my od wiosny razem dni przeszliśmy
wszyscy wiedzą w czterech ciepłych ścianach -
życie nabiera po jesieni sensów
nocnym pokryciem długiem milczeniami
szurania w liście śmielsze wnioski plotą
kolorem oplatają wstydu sądy
nas nie powstrzyma żaden zimy anioł
popatrz[ już] ciemno jutro o tej porze
spacer - przejdziemy rankiem kryształowym
wezmę pod rękę finezją otworzysz
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora 
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 02-10-2018 02:58 |
|
intencje chowa w ciepłych barwach liści
lecz tak naprawdę zimny z niego drań
bo zamiast słońca funduje nam prysznic
lub wczesne ranki zawieszone w mgłach
i co tu zrobić z takim październikiem
zwiewać w te pędy złościć się i krzyczeć?
nic nie pomoże – jesień nas dopadnie
choćbyśmy nawet przeklinali w głos
i zanim jeszcze wszystko wokół zblaknie
będziemy mieli kompletnie już dość
pogody która tak gra z nami w durnia
że wciąż na usta się ciśnie: o kurwa!
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 02-10-2018 11:32 |
|
że wciąż na usta się ciśnie: o kurwa!
to zrozumiale bo tłumaczy nas
chłód wilgoć smutek i pogoda chmurna
lecz z drugiej strony przywyknąć był czas
w szkole uczono że jesień jest piękna
i o jej barwach czytaliśmy w wierszach
jeszcze niedawno sierpniowe upały
były non grata tak samo jak chłód
po co żyjemy wpatrzeni w zegary
lepiej byłoby przerzucić na luz
cieszyć się pluchą znaleźć radość w mrozach
albo nauczyć śmiechu eskimosa
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 02-10-2018 13:46 |
|
po co żyjemy wpatrzeni w zegary
czas tak czy owak zrobi nas na szaro
i może nawet nie wpisze w annały
że wciąż wszystkiego było nam za mało
szczęścia kolorów zdolności i wiedzy
żeby przeżycia wyrazić w poezji
trzymamy pióra w niespełnionych palcach
nawet nie widząc że wszystkie to kalka
wciąż się błąkamy w kolejnych jesieniach
kapelusz z liści nosząc jak koronę
lecz pod nim drzemią wyłącznie złudzenia
bo teraźniejszość to tylko jest moment
gdy zawieszeni pod pochmurnym niebem
usiłujemy w sobie znaleźć siebie
zbieramy barwy nikłe ślady uczuć
chowając wszystko do znoszonych butów
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 02-10-2018 22:55 |
|
Miladora napisała: że wciąż na usta się ciśnie: o kurwa!
… wiemy swoje, co nie piszą w balladach
że liścia czerwień jest złotem wygranym
a nawet wiele wpisywać w annałach
[masz rację]
jest kolorem czerń nie poukładanych
w trzymaniu pióra a nie w zdolnościach
żeby trafnie pisać życie wierszem
niekiedy jesteś cieniem cudzej strofy
niekiedy trafisz w sedno ich poezji
po co wciąż nowe łaknienia poezji
nostalgia jesieni jest wiecznym prawem
po co złudzenia teraźniejszej chwili
po co masz pisać a im wieczne amen
w twardej wypowiedzi po co rani
wierszem - złotym cielcem spowiadani
zbierajmy więc ślady nasze wiosenne
coś wychodziła w nie przeklęte… Amen!
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 03-10-2018 09:53 |
|
zbieramy barwy nikłe ślady uczuć
by w snach malować namiętne obrazy
i używając marzeń niczym skrótów
myśleć że kiedyś to wszystko się zdarzy
a ożywione wierszem dobre słowa
będą trwać długo gdy jest prawda w strofach
jesienne myśli-synonim poezji
to debiut weny kolejnej kadencji
i chociaż aura sieje terror chłodem
zmierzch nazbyt wczesny kradnie dzienne światło
a deszcz radości wchodzi ciągle w szkodę
już w koło słychać pięknie brzmiący akord
to na dnie smutku jak cudowna zjawa
wolno kiełkuje znów pisarski zapał
bo gdy natura zabiera nam jedno
to z drugiej strony już przychyla niebo
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 03-10-2018 15:07 |
|
dodatek111 napisał: jesienne myśli-synonim poezji
to debiut weny kolejnej kadencji
… czy w nas przyszło to nowe pokolenie
o którym kiedyś pisał sam Mickiewicz
o którym Słowacki zagajał wierszem
poezję myśmy sami układali
myśląc po drodze, że będzie za mało
że nie pomieści żadna biblioteka
jesienią przyjdą podmuchami wierszy
a w twardej szkole jest wieczyste czekać
kruszę więc z wiarą bronię bohaterstwa
odrzucam cielca złotego w pogoni
skrzydło sokole oddaję złodziejom
podstawę bytu kolejno wyzwalam
w nieszczęsnej szkole urobione wiersze
każdy porywem jest wybrany liczą
wskazać tamtego i tego co kłamie
jak zbroi węże poezji w padalce
[Dodano 03-10-2018 17:34]
Miladora napisała: wciąż się błąkamy w kolejnych jesieniach
A jedna tyś piosenka
Chodź, pocałujemy jesień w dłonie,
Pójdziemy hen w jesieni kolory,
Chodź, nie opuszczaj swoimi słowem,
Napiszemy jesieni wybory,
Jeden liść tańczy dla nas piosenką,
A potem wiele zawirowało,
Później liściem nie będę pokorny,
Próżno, bo to było zbyt mało,
A jedna tyś piosenka jesienna,
I czekasz zimą do wiosny,
Jedna piosneczka grzebalna,
Jedna grobowa piosnka nocy.
Tak i ja czekam spowiedzi,
Jednej we słowa powiedzianej,
Jednej grobowej deseczce miłej,
Jedynej spośród panien.
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 04-10-2018 13:54 |
|
zmierzch nazbyt wczesny kradnie dzienne światło
odbiera liściom fantazję kolorów
jedynie w kręgu pod uliczną lampą
barwa się wplata w materię wieczoru
resztę pochłania mrok jesiennych godzin
z którym tak trudno się wtedy pogodzić
obraz zastyga w ciszy pełnej czerni
rozlanej wokół jak ponury werniks
jesień zazwyczaj to pora nostalgii
czas gdy odchodzi złota bujność lata
pejzaże tracą rozświetlone barwy
nawet dachówki płowieją na dachach
wszystko to zmienia wcześniejszą percepcję
a z nią uczucia i myśli i wiersze
rok w rok odciska piętno na pamięci
gdy odlatuje kluczem dzikich gęsi
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 05-10-2018 04:21 |
|
Miladora napisała: barwa się wplata w materię wieczoru
noc zmrużyła oczy kocie pogodne
błyszczą złotem źrenice żywą wodą
jedynie kręgi na wodnej granicy
pochłaniają mrok cichego wieczoru
i drżysz rumieńcem materii wieczoru
obraz zastyga w ciszy pełnej czerni
drży świat cały i bujnością przenikasz
na tafli wody złote kręgi gwiazdy
pejzaż drżącą dłonią malowany
jesień zwyczajna rozświetla przenika
i na iskrzone to myśli to wiersze
to lampa cieniem naszymi kołysa
rumieniec wieczoru ma twoje barwy
pejzaż utrwalony srebrzeniem smutno
co roku odciska wspomnienia w pamięć
zostają uczucia co chowamy w wierszach
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 05-10-2018 13:34 |
|
czas gdy odchodzi złota bujność lata
ma w sobie smutek rudo-suchych liści
obfitość sadów krzyczącego ptactwa
i zamyślenie kamiennych inskrypcji
chłodny blask nieba przedwczesnego zmroku
błyszczący łzami w stygnącym uczuciu
mokra symfonia jesiennej szarówki
czasem nad ranem przymrozków gra próbki
mgła spowijając w bladość martwe pola
mlecznością trwoni kryształ perspektywy
nie szuka świtem cieplejszych rozwiązań
rozsmakowana w ślepoty perfidii
noc gra na zwłokę gdy odejść ma rano
i sennie patrzy ku pochmurnym dalom
i tak przemija lato potem jesień
w ciągle pędzącym odwiecznym procesie
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 05-10-2018 19:21 |
|
w ciągle pędzącym odwiecznym procesie
świat zbiera żniwo kolejnych pokoleń
jak my zapewne naznaczonych stresem
że życie mija w codziennym mozole
i wciąż brak czasu na spełnienie marzeń
bo los niczego nie daje w nadmiarze
lecz kiedyś wszystko zostanie za nami
cieszmy się zatem póki jeszcze trwamy
jesień odbiera lecz także i daje
czas na refleksje na chwile zadumy
i choć co roku gnębi nas wytrwale
są rzeczy których nie może przytłumić
zostaje pamięć i pomimo rozstań
droga wciąż jeszcze wydaje się prosta
bo chociaż wszystko zostawiamy w tyle
musimy jechać póki mamy bilet
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 06-10-2018 07:02 |
|
Miladora napisała: jesień odbiera lecz także i daje
już tak nie będzie jak przy tobie było
zapadła jesień w smutek rudych liści
wczoraj ostatni zgasł złoty październik
oczy brzmią śmiechem zielone przejrzyste
świat przychodzi szadzią krótkich wieczorów
w szarawe chłodem rzeki tafle lodu
wiem że jest chwila a potem jest druga
przypniemy czerwień odepniemy żale
po czegóż czekać któż może nie zgadnąć
fala powieści nie czeka by pisać
jest sens odkryty, bo nasza jest miłość,
schodzone buty zostawić przed zimą
gdyż sens odkryty naszym młodym latem
jest wiersz gdzieś pierwszy i jest ten ostatni
jest gdzieś strofa pierwsza i jest ostatnia -
w szafie przed zimą powiesimy swetry
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 06-10-2018 12:21 |
|
cieszmy się zatem póki jeszcze trwamy
niech nas wciąż bawi swą inwencją życie
i odwzajemni za składanie danin
równoważeniem remisów i zwycięstw
a wszystkie klęski losu zacna hojność
tak poukłada że tylko nas wzmocnią
jesień jest raptem kolejnym etapem
fragmentem ciągle powtarzanych sztafet
zgnębieni chłodem idziemy w nieznane
mijając barwy odchodzimy z lata
emocje ciągle zapełniają pamięć
metronom życia niezmiennie się waha
jest tylko dzisiaj i nie będzie zimy
a jak się uda zgubimy pesymizm
zapominamy by rozjaśnić drogę
bo każdą ciemność mamy tylko w głowie
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 06-10-2018 16:07 |
|
zawsze jest dzisiaj i kolejne wczoraj
jutro stanowi wielką niewiadomą
a lata biegną tworząc zblakły kolaż
zdarzeń bez przerwy wyrywanych dłoniom
i każda jesień zima wiosna lato
jest połączeniem zdobyczy z utratą
metronom życia niezmiennie się waha
a my niezmiennie stoimy na czatach
myślimy często że wszystko zależy
jedynie od nas ale to nieprawda
bo choć pragniemy usilnie w to wierzyć
spełnienie marzeń bywa raczej w bajkach
i chociaż czasem los rozdaje szanse
zazwyczaj woli puścić wszystko kantem
gdyż niezależnie co chowamy w głowie
życie na jutro ma własną odpowiedź
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 07-10-2018 23:14 |
|
Miladora napisała: zawsze jest dzisiaj i kolejne wczoraj
jedna jest chwila a potem jest druga
co szczęścia w chwili oznaczamy ciszę
co czasem stroi by usłyszeć ciebie
jedna jest chwila abym ciebie słyszał
jest to co pierwsze a potem co drugie
jest nasza młodość a potem wspomnienia
ta nasza chwila i nieszczęsna powieść
ta para nutek epilog wytchnienia
jest ona jedna ledwie wśród kamieni
nie zagłuszana, bliska, bliska o włos
wiewiórka czeka, grosik jednych wspomnień
winem na jabłkach jam, tak czekałaś w próg
że zawsze wtedy są i jakieś żale
że zawsze wstydu nami jest zawsze brak
lepiej niech będzie jak i ja zapomnę…
ten park i to miasto, przecież ty i ja
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 08-10-2018 12:25 |
|
spełnienie marzeń bywa raczej w bajkach
tam zawsze dobro zwycięża na koniec
ale czy piękno to z plastiku lalka
a życie cieszy mdłościami przesłodzeń
lepiej smakuje zakazany owoc
za który przecież trzeba płacić drogo
jesień zabiera ciepłe śnienie lata
stanowiąc z zimą tylko życia sztafaż
teraz jak drzewa kolorowe myśli
na wiatr rzucamy nim je noc zimowa
położy razem z opadłymi liśćmi
i będzie więzić w ciemności i chłodach
czasem biel szronu odbije promienie
by nie umarły ostatnie nadzieje
a wyobraźnia ogrzeje jak słońce
nim znów nadejdą dni jasne gorące
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 09-10-2018 00:35 |
|
Miladora napisała: zawsze jest dzisiaj i kolejne wczoraj
…zawsze jest wczoraj i kolejne jutro
teraz połowi na chwilę czekaną
a my biegniemy twarzą patrząc smutno
w zdarzenia z chwili wysupłanych bajkom
i każda bajka czeka na rycerza
a on niezmiennie damy oczekuje
chwilką niezłomnie stara się nie wahać
kiedy i dama chwilki potrzebuje
często szukamy co od nas zależy
lecz od nas ledwie woli cała prawda
bo w bajki nieraz przychodzi nam wierzyć
dla bajki ciągle czekamy na czatach
czasami wiara trochę zbałamuci
myślami ugnie nasze wirowanie
czasami sami chodzimy na palcach
ciągle nam dosyć ciągłego czekania
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7498
- Skąd: Kraków
|
| Dodane dnia 09-10-2018 01:59 |
|
lepiej smakuje zakazany owoc
ryzykujemy podbijając stawkę
lecz życie kroczy swoją własną drogą
i nie ma w spisie zbyt wielu ułatwień
dostarcza towar i płacimy cenę
a debet rośnie z kolejnym złudzeniem
po stronie winien spiętrzają się kwity
i przestajemy na cokolwiek liczyć
zwykły rachunek bo z każdą jesienią
spadamy liśćmi z drzew naszego trwania
i raczej trudno pogodzić się z ceną
jeśli prowadzi w nieustanny kanał
brniemy przez błoto albo piasek pustyń
zrezygnowani coraz bardziej smutni
czy wyobraźnia ogrzeje nas wtedy
gdy już nie mamy w co i komu wierzyć
|
| Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
dodatek111
Użytkownik
|
| Dodane dnia 09-10-2018 11:29 |
|
gdy już nie mamy w co i komu wierzyć
a wiatr wciąż wieje tylko w nasze oczy
pewni jesteśmy wyłącznie niewiedzy
i znów zdradzili dyżurni prorocy
czas wciąż przesuwa losowo obrazy
żeby wymazać kolory rozpaczy
życie znajduje swój najlepszy termin
i nawet w grudniu zakwita ciemiernik
jesień jest po to żeby była wiosna
każde spełnienie wyrasta z nadziei
i choć przez życie droga nie jest prosta
to można nawet mieć użytek z mielizn
bo tam do skarbów zatopionych na dnie
można dopłynąć jak wiosną do pragnień
i choć płacimy za przywilej wiedzy
to przecież kiedyś dostaliśmy kredyt
|
|
|
|
| Do góry |
|
|
| Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
|
ClakierCat
Użytkownik
|
| Dodane dnia 10-10-2018 19:33 |
|
Miladora napisała: brniemy przez błoto albo piasek pustyń
…pozostawiając w kątach jedną ciszę -
licz nieustannie grupowe cierpienia -
a zaraz potem szukamy rozliczeń
w spisach wybranych tego pokolenia
a towar marny Kogoś dystrybucji
zalewa ceną kolejnym złudzeniem
po drodze mamiąc zapisując kwity
z którymi nawet cokolwiek zamienić
rachunek pisząc w nasze ideały
podążać spoko w głąb czegoś pięknego
i mamić raczej nie szeptają sprawy
co sprawą winną naszego marzenia
i raczej trudno jest wypić z kanału
zmieniając wszystko w jedno ostateczne
bo skarby ludzi zatopione w błocie
bo ostateczne jest w Kogoś sromocie
|
| https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
| Do góry |
|
[link]