Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
aleksander81
Użytkownik
|
Dodane dnia 01-11-2020 18:35 |
|
zbyt cicho dzisiaj by głośno pisać
niemy długopis do ręki biorę
pierwszy listopad na stole świeca
niech w drzwiach altany choć rym zapłonie
po kuchni krążę szukam natchnienia
i literacko i kulinarnie
raz w życiu wyjdę z własnego cienia
postanowieniem duszę nakarmię
kiedy głód chwyta ściska za gardło
na gazie tylko krem z dynii w garnku
lecz miast do brzucha do głowy wpadło
by przed posiłkiem sięgnąć do barku
tam pajęczyna straszy i mole
resztki po pierwszym długim lockdownie
choć w narożniku po winie korek
całość wygląda naprawdę marnie
pamiętać proszę że oprócz chęci
państwo poeci i wszyscy w prozie
altanowicze i wszyscy święci
ten wierszyk powstał na dużym głodzie
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Nalka31
Użytkownik
- Postów: 879
- Skąd: Syreni Gród
|
Dodane dnia 01-11-2020 19:43 |
|
pierwszy listopad na stole świeca
cisza w altanie i na cmentarzach
żadnej imprezy nikt nie rozkręca
pióro nie skrzypi w dnie kałamarza
przycichła wena ciut wystraszona
że może lockdown i ją dopadnie
wszystkiemu winna jest ta corona
co nam przyniesie któż to odgadnie
chwila zadumy bliskich wspomnienie
zamiast przy grobach siedzimy w domu
w alejkach krążą zmęczone cienie
nawet chryzantem wziąć nie ma komu
które też chciały by się przytulić
do czyich dłoni stanąć na płycie
przecież nie można pamięci zgubić
na niej opiera się nasze życie
|
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr.
Nie mam na imię NATALIA
http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 01-11-2020 23:33 |
|
aleksander81 napisał: kiedy głód chwyta ściska za gardło
w dużym nakładzie nie piszę wierszy
tylko dla siebie może dla kogoś
i dla altany aby posiedzieć
pośród poetów na wielkim głodzie
Mili i Lili pośród poezji
i Doda nastrój jest niepowszedni
Panny Natalii „pierwszy listopad”
jest dziś tak czuły i prawowierny
więc piszę z troską, aby nie zdmuchło
świec kandelabry altan poezji
i piszę śmiało licząc na więcej
by się przytulić w więcej i w jeszcze
PS.
ten, kto pacha wózek jest zawsze pierwszy
koksem zapala – dym zawsze pachnie
w kominku szczęścia snuje się zawsze
pisze i nuci na czyjeś szczęście
ja zawsze wierzę w dym biało-czarny
jak prawowierny prawnik co zawsze
wybiera prawo administracji
czasami nie wie, że jest czytany
czytam też prawo złamanych pojęć
których nam diabeł przysyła więcej
prawo do dupy – i prawo szczęścia
prawników wiele – a kto nieszczęście?
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 04-11-2020 01:00 |
|
zbyt cicho dzisiaj by głośno pisać
gdyż nikt nie stanął przy żadnym grobie
ani jednego nie widać znicza
i tylko liście płoną cynobrem
listopadowy dzień uprządł mżawkę
duchy zniknęły z pustych cmentarzy
kalendarz zrzucił następną kartkę
i zaokienne zgasły obrazy
ale pamięci nikt nie oszuka
w niej trwają wszyscy którzy odeszli
ich twarze gesty słowa uczucia
nieistniejący a jednak wieczni
choć nie tym razem – wróci dzień zmarłych
gdy łuna zniczy rozproszy ciemność
i duchy już się nie będą martwić
że trzeba czekać wciąż nadaremno
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 04-11-2020 09:39 |
|
wciąż nie ma żadnych dla pragnień przeszkód
i zawsze można zacząć od nowa
gdy wśród ciemności chłodu i deszczu
w sercu jest jeszcze letnia pogoda
a czas przynosi bezcenne dary
i tylko szkoda że to banały
lecz wznieśmy toast za każdą chwilę
która zamienia życie w poezję
inne poprawmy czerwonym winem
nim chłód nas całkiem z weny obedrze
i zanim rozum ogarnie temat
znów uwierzymy że smutku nie ma
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 04-11-2020 11:35 |
|
piszmy więc wiersze i nie dla cnoty
bo Wena śmiechem wino rozleje
a że toasty Weny są pierwsze
skrobmy więc piórem dla szczęścia Weny
ja zaś doceniam altanki prawo
które we winie czerwonym białym
i poszukuję Weny nie banał
powiem Wam prawdę znalazłem Wenę
ale po cichu – i tylko cichu
powiem Wam szczerze wierzcie nie wierzcie
Weny mam w kilku osobach pięknych
są to kobiety w które ja wierzę
ale nie mówcie o tym nikomu …
bo to kobiety zaprawdę piękne
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 04-11-2020 15:45 |
|
listopadowy dzień uprządł mżawkę
koronką chłodu otulił pamięć
ułożył mokre liście na ławce
błądząc samotnie wśród pustych alej
wracają twarze chwile wrażenia
wspomnienia płoną jak kiedyś znicze
i choć jest całkiem inna sceneria
myśli wciąż wchodzą pamięcią w ciszę
znów chryzantemy zakwitły smutkiem
ale bez celu i dla nikogo
a nastrój stchórzył i dokądś uciekł
zmrok idzie prosto ku innym zmrokom
bo bez tradycji tracimy siebie
a pusta pamięć to zapomnienie
przecież nie samym żyjemy chlebem
nie zawsze lepiej to znaczy prędzej
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 05-11-2020 14:42 |
|
dodatek111 napisał: bo bez tradycji tracimy siebie
jeszcze nie płaczcie tym co odeszli
jeszcze zostawcie ważną scenerię
jeszcze na zawsze nie grzebcie wszystkich
jeszcze powiedźcie nie grzebcie zawsze
a ja już nigdy nie powiem dosyć
może spokojem rozlanym w woski
może za oczy i czułe gesty
jeszcze nie grzebcie bo ja wciąż jestem
a pustka przecież jest ważną sceną
na niej są słowa gesty i dłonie
ale nie wierzcie, że dla nikogo
w policzek cierniem wzejdę przysłonię
lepiej zapomnę by lepiej było
w nastrój odzieńmy się w listopady
w zgasłe na zawsze, ale nie wierzcie
że nastrój bywa w alejach pustych
bo bez pamięci pomnisz czy zawsze
człowieku prosty który raz wzruszył
a gdyby przyszła wojna jak wojna
lepiej zapomnę by było lepiej
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 05-11-2020 20:12 |
|
myśli wciąż wchodzą pamięcią w ciszę
a my idziemy dalej i dalej
bo gdy nas dzieli życie-nieżycie
musimy sobie poradzić z żalem
liście butwieją wtapiane w ziemię
deszcz po raz któryś zmywa nagrobki
lecz imię zawsze budzi wspomnienie
choć już zerwane zostały mosty
zatem idziemy dźwigając ciężar
słów które można było powiedzieć
zanim ktoś odszedł i w pustych rękach
zabrał ze sobą życie i siebie
czy uwierzymy że smutku nie ma
być może kiedyś gdy przyjdzie wiosna
i świat ponownie stanie w zieleniach
lecz obok będzie wciąż czyjaś postać
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
aleksander81
Użytkownik
|
Dodane dnia 05-11-2020 23:22 |
|
nawet gdy postać objawi lico
a wszystkie duchy wyjdą z cmentarzy
to czego szukam mi nie użyczą
zresztą policja stoi na straży
nieodwiedzalni są tam gdzie leżą
bez świeżych kwiatów małych latarni
chociaż nie żyją naprawdę wierzą
że telepatia bliskich nakarmi
fabuła z filmu rząd rośnie w siłę
my choć żyjemy więżą nas w domach
oni zamknięci w ciemnej mogile
dziś paradoksów mamy od groma
choć pokładałem nadzieję w świętych
że po modlitwie nad ich grobami
powróci pasja ogień poety
to wszystko poszło w piach z wirusami
ja weny nie mam już od miesięcy
nie wiem gdzie szukać muzy ukrytej
trochę to smutne jak pustka męczy
w dłoniach paraliż i usta zszyte
może zdobędę się na odwagę
i zamiast szukać w kuchni pod stołem
rwać koniczynki całować żabę
stanę do walki z całym kościołem
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 06-11-2020 07:19 |
|
dodatek111 napisał: bo bez tradycji tracimy siebie
utkajmy wieńce złóżmy bukiety
tym co odeszli na wieczną wartę
tym którym słowo pisane było
wyrwać i dźwignąć śmiercią w zaparte
drzwi jednej drogi ku wolnym słowom
które opiszą prawdy i kłamstwa
gdyż oni leżą … wieczny spoczynek
racz im darować śmiertelna pani
imiona żywe śmierci nie wierzą
głos ich jest blisko jakby tu śnili
więc pamiętają ziemię rodzinną
czyż nie umarli czyż kiedyś żyli
w zamkniętych grobach są słowa wierne
żywe nie puste codzienną troską
bo oni kiedyś staną w zieleni
i wtedy będzie umierać ciężko
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 07-11-2020 10:44 |
|
słów które można było powiedzieć
teraz znaczenia nikt nie przewidzi
życie człowieka ma taki defekt
że musi odejść ten kto tu przybył
i tylko z lękiem ciągle pytamy
po co się trudzić czy ktoś zapłaci
skąd przychodzimy dokąd wracamy
i czy to życie cokolwiek znaczy
jesień napisze ostatnie zdania
liście ułoży w barwnym kondukcie
ścinając dalie pokaże zamiar
jaki naprawdę jest w tym jej cudzie
ktoś jednak stworzy następny rozdział
świeżą zielenią wymaże szarość
nic się nie kończy wystarczy poznać
gdzie się promyczek nadziei zalągł
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 08-11-2020 06:54 |
|
Miladora napisała: bo gdy nas dzieli życie-nieżycie
„myślę że to szczęście całować” – dla M.
po cóż masz jechać w groby odległe
no powiedz po cóż czemu to służy
że mi odjedziesz pachnidłem nocy
w zamęt co nie znam i mi nie trzeba
więc po cóż jechać lepiej nie odchodź
zostań pozostań jakże mam prosić
twoją rozkoszą wciąż ciągle czekać
aby najsłodszą tajemną scenę
miał oddać grobu więc nie decyduj
sama beze mnie po co odchodzisz
w złoto milczenia lecz ciągłych bólów
czemu chcesz odejść i czemu śpieszysz
niewierność piękna po cóż odchodzić
spokojem lepiej zostań nic nie mów
że mi odejdziesz na wielką szkodę
żebym żałował że mi odeszłaś?
więc nie rób tego co nam zaszkodzi …
po cóż odjeżdżać?
aby żałować że mi odeszłaś
na drugą stronę pisać swe strofy
nie dla mnie przecież – ależ dla kogo?
czyżby dla Boga? nie wierzę miła
że mi uciekniesz – tu twoja strona …
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 11-11-2020 16:52 |
|
jesień napisze ostatnie zdania
zima wyrzeźbi lodowy maswerk
i obym mogła brnąć po kolana
w puszystej zaspie
na razie składam się po kawałku
jak potłuczony na części talerz
a jesień sieje liście po parku
dalej i dalej
zegar się waha każdą sekundą
czy iść czy może dać sobie spokój
w końcu zasypia o co nietrudno
w ciągłym półmroku
mnie nawet kawa skleja powieki
gdy dzień nie budzi się aż do zmierzchu
chętnie bym zwiała ale niestety
za dużo przeszkód
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 12-11-2020 11:26 |
|
gdy dzień nie budzi się aż do zmierzchu
jaskrawość liści tonuje błoto
radość podobna do marnych strzępków
spływa z wilgocią
chcemy zobaczyć w jesieni piękno
myśląc naiwnie że tak jest dobrze
i wciąż tłumimy swą słuszną wściekłość
bo nie jest gorzej
tak zawsze było to chyba musi
po chwili szczęścia nastąpić smutek
więc kiedy lato radośnie nuci
jesień je butem
w nasionach kwiatów w bukiecie wina
z uśmiechem drzemie wiosenna radość
i choćby zima się z nami zżyła
też jej drzwi wskażą
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 12-11-2020 23:45 |
|
Miladora napisała: dalej i dalej
aby było nie zimno nie słodko
i też było by jeszcze przyjemnie
zaleczymy przeglądać nadzieję
w jeden dzień i noc
by nie widzieć odeszłych piosenek
i nie płakać nie raz bezpowrotnie
trzymać siebie przy sobie z nadzieją
raz po raz i dwa
ale potem już nigdy nie będzie
czegoś braknie i coś się nam stłucze
jakże prosto nazbierać w kosz gruszek
i spać jeszcze spać
ale zimno jesienne doskwiera
a pozornie to takie nie łatwe
w obietnicę i podam ci gruszkę
nigdy raz lecz dwa
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7496
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 16-11-2020 16:53 |
|
chcemy zobaczyć w jesieni piękno
lecz trudno dostrzec je w listopadzie
gdy dzienna szarość odciska piętno
na barwie marzeń
i tylko w nocy kiedy czerń skrywa
bezlistne drzewa za szybą okien
przychodzą cicho by sen jak midas
pokrył je złotem
a o poranku wraca zwyczajność
dzień wkłada maskę lecz nie wenecką
to nie karnawał i trudno bajką
nazywać piekło
jesień przeminie a potem zima
marzenia innych nabiorą znaczeń
lecz jakikolwiek nastąpi finał
będzie inaczej
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
ClakierCat
Użytkownik
|
Dodane dnia 17-11-2020 21:50 |
|
Miladora napisała: a my idziemy dalej i dalej
i pozorem są chłody jesieni
już nie cudze i bez trudu nagie
sięgnę w koszyk i podam ci gruszkę
chociaż raz i raz
lecz spotkanie nie musi być proste
tylko kawa herbata i ciasto
potem szampan otworzę to proste
jeszcze brać i brać
jeszcze raz jeszcze raz zima jesień
zwykłe słowo kiedy już rozstać się
przyjdzie znów na spotkaniu rwać i rwać
potem spać potem …
bo pozornie to wszytko jest proste
i nie cudze lecz zdawać się nasze
zaleczymy się naszą nadzieją
potem spać i spać …
|
https://www.facebook.com/andrzej.feret.56/
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
aleksander81
Użytkownik
|
Dodane dnia 18-11-2020 02:25 |
|
magia jesieni wszystkich zaprasza
na spacer w parku w płaszczu na słotę
kasztany klony tańczą czardasza
okryte złotem
wrzesień październik listopad grudzień
cztery składniki w zapachu jodeł
za jarzębiną koralik ludzi
po napar z miodem
koszyk żołędzi w barwach melanżu
na garść zapałek postawi armię
małe ludziki staną na straży
w jesiennej bramie
zima za pasem przychodzi czekać
w kalejdoskopach tęczowych liści
co rok zapomniał długi jak rzeka
w święta się ziści
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
dodatek111
Użytkownik
|
Dodane dnia 18-11-2020 09:44 |
|
gdy dzienna szarość odciska piętno
na ciszy nocy snującej wiersze
wspomnienia lata jak pustka bledną
w chaosie cierpień
z ulic odeszły już nawet cienie
które włóczyły się za wszystkimi
zza rogu zawsze zagląda cerber
gdy nastrój chybi
czasem brakuje jedynie chęci
choć kiedy indziej wszystko się sypie
pod każdą maską duszą się śmiechy
bezgłośnym krzykiem
słowa nie mają tych samych znaczeń
bo perspektywie spłaszczono głębię
cała nadzieja jest w innym czasie
a smutek wszędzie
|
|
|
Do góry |
|